Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

Αυθεντικές γεύσεις Ανατολής

You will be redirected to the new page in

seconds
Περπατώντας στην Πόλη, συναντά κανείς αμέτρητους πειρασμούς γευσηγνωσίας, οι οποίοι με την σειρά τους προσφέρουν απευθείας ταξίδια σε γαστρονομικούς ουρανούς. Η επιλογή του φαγητού είναι πάντα ένα θέμα που αρκετές φορές σηκώνει αρκετή σκέψη, για τον απλούστατο λόγο ότι όλες οι επιλογές είναι θαυμάσιες. Ανηφορίζοντας την Ίστικλαλ, συλλογιζόμουν και έφερνα στον νού μου διάφορα πιάτα. Να απολαύσω ένα Ίσκεντερ; Ή μηπως λαχταριστό κεμπάπ απο τα Άδανα; Χμ μία μερίδα Mandı στο Ara Cafe δεν θα ήταν άσχημη ιδέα. Να κάνω την έκπληξη για φαγητό στο Νevızade μεσημεριάτικα; Μπαααα, δεν μου πάει για ρακί τέτοια ώρα. Μάλλον για μαγειρευτό φαγητό απο τα μικρά εστιατόρια κάθετα στην Ίστικλαλ με βλέπω. Και εκεί που ήμουν σχεδόν έτοιμος για μελιτζάνες, φασόλια και πιλάφια, κοντοστάθηκα και αναφώνησα: Πως δε το σκέφτηκα πιο πρίν....φύγαμε για το εστιατόρειο Otantık Anadolu Yemekleri! Είμαι σίγουρος πως στην καρδιά της Πόλης δεν είναι δυνατόν να γνωρίσει κανείς 100% την κουζίνα της Ανατολίας. Υπάρχει ένα ρητό όμως που λέει ότι: Αν δείς όλη την Πόλη είναι σαν να έχεις δεί όλη την Τουρκία. Επομένως με τον συνδιασμό του άνωθεν ρητού και του εστιατορίου μπορώ να παραδεχτώ ότι και στην Πόλη μπορεί κανείς να δοκιμάσει αυθεντικές γεύσεις Ανατολής.
Το OTANTIK ANADOLU YEMEKLERI δηλ.αυθεντικές γεύσεις Ανατολής

Το αν μαζεύει αρκετούς τουρίστες δεν με απασχολεί. Εξάλλου όλοι μας σαν τουρίστες ξεκινήσαμε στην Πόλη. Αν και γενικά οι τιμές επι της Ίστικλαλ είναι λιγάκι υψηλότερες σε σχέση με άλλα σημεία της Πόλης, εγώ δεν ενοχλούμαι. Στο φαγητό και στην αγάπη δεν υπάρχει χώρος για τσιγκουνιές.

Σημείο κράχτης του μαγαζιού είναι η βιτρίνα με τις γυναίκες που ζυμώνουν και ανοίγουν πίτες οι οποίες με την σειρά τους φτιάχνουν τα εξαιρετικά gözleme. Το γκιοζλεμέ είναι στην ουσία ζύμη που απλώνεται σε ένα τεράστιο καυτό δίσκο όπου και ψήνεται. Εν συνεχεία απλώνεται πάνω της τυρί, σπανάκι, κιμάς ή και πατάτες και διπλώνεται σε τριγωνικό σχήμα. Προτιμώ συνήθως ένα ανάμεικτο που έχει όλες τις γεύσεις μαζί.
Η βιτρίνα του μαγαζιού! Μου έκανε τόσο εντύπωση την πρώτη φορά που είδα της γυναίκες στην τζαμαρία. Εδώ από την εσωτερική πλευρά.
Παρακολουθώντας τις γυναίκες να κάθονται στο πάτωμα σε φλοκάτες και να ανοίγουν τις ζύμες, πέρνω μια ιδέα του ρόλου των γυναικών, διαφορετική από αυτή των σύγχρονων γυναικών της Πόλης. Εικόνες επαρχίας, εικόνες περασμένων δεκαετιών ή και αιώνων. Τότε που επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ο ρόλος της γυναίκας μέσα στην κοινωνία ήταν τόσο περιορισμένος.
Αυθεντικές γεύσεις Ανατολίας live
Υπάρχει ένα πιάτο στο Otantık, πού όσες φορές κι αν έχω βρεθεί εκεί, δεν έχει λείψει ποτέ από το τραπέζι μου. Και ούτε πρόκειται να λείψει στο μέλλον φυσικά. Αναφέρομαι στο εκπληκτικό Hünkar Beğendi! Το χιουνκάρ μπεγεντί μαγειρεύτηκε για πρώτη φορά για χάρη του σουλτάνου. Οι μάγειρες του είχαν βαλθεί να ικανοποιήσουν τις έντονες γευστικές του απαιτήσεις. Μετά από ένα ταξίδι στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στην Γαλλία, που μόλις είχε ανακαλύψει την Μπεσαμέλ, έκαναν ένα πάντρεμα γεύσεων, μαγειρέματος και προιόντων που πραγματικά εντυπωσιάζει ώς και τις μέρες μας. Το όνομα του πιάτου άλλωστε δεν σηκώνει δεύτερη κουβέντα. Η μετάφραση του Hünkar Beğendi είναι: ο Σουλτάνος ευχαριστήθηκε.
Η συνταγή μάλιστα κρατούνταν μυστική για πάρα πολλά χρόνια. Από τότε πέρασαν αιώνες. Παντού μπορεί να βρεί κανείς Hünkar. Μα το να βρεί κανείς Hünkar μαγειρεμένο με μεράκι και τα λεπτομερή μυστικά του, παραμένει πρόκληση ώς και τις μέρες μας.
Hünkar Beğendi και ο...Θοδωρής ευχαριστήθηκε!
Φυσικά ένα πιάτο αποδεικνύεται πάντα μη αρκετό και εκεί μπαίνει στο παιχνίδι το φιλαράκι του Hünkar....ένα ανάμεικτο πιάτο με τρομερές γεύσεις. Ολίγον από Hünkar Beğendi, ολίγον από Μantı και ολίγον από Hingal. Το Μantı στο Otantık είναι πραγματικά υπέροχο. Κάτι σαν ravioli αλλα σε τουρκική απόδοση και εδώ με μια γέμιση πατάτας που πραγματικά σκίζει. Όσο για το χινγκάλ πρόκειται για σιταρένια καλουπάκια με γεμιση κιμά. Όλα είναι απολαυστικότατα. Κι όλα αξίζουν τον έπαινό μου.
Πιάτο γεμάτο απολαύσεις με Hünkar, Hingal και Mantı
Αν βρεθείτε ποτέ στο φιλόξενο περιβάλλον του Otantık Anadolu Yemekleri και δείτε σε μια γωνιά ένα ψηλό, μελαχρινό αγόρι -τρομάρα μου- να παραγγέλνει τις ποικιλίες και τα hünkar το ένα μετά το άλλο, τότε θα έχετε πέσει στην αυθεντία μου. Ζυγώστε στο τραπέζι μου και θα χαρώ να γευματίσουμε μαζί.

4 σχόλια:

  1. Τα σαλια μου τρεχου....Ραντεβου λοιπον την πρωτη εβδομαδα του Σεπτεμβρη!! Χιλια ευχαριστω για το υπεροχο μπλογκ και την μουσικη.
    Μαρθα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Μάρθα μου.Ότι πληροφορίες και προγράμματα χρειαστείς για την Πόλη,να μου το πεις.

      Διαγραφή