Η Πόλη που αλλάζει

You will be redirected to the new page in

seconds

Μέσα από τις περιπλανήσεις στην απέραντη Πόλη μου δίνεται η ευκαιρία όχι μόνον να την εξερευνήσω, να την θαυμάσω και να ταυτιστώ μαζί της αλλά και να προβληματιστώ για το παρόν και το μέλλον της.
Όλα αλλάζουν αργά μα σταθερά στο πέρασμα των δεκαετιών ή και των αιώνων. Αυτό είναι βέβαιο. Το ζήτημα που προκύπτει είναι πρός ποιά κατεύθυνση δείχνουν οι αλλαγές αυτές.
Στην περίπτωση της Πόλης οι προβληματισμοί είναι αρκετοί διότι σέβομαι αυτή την πόλη, την αγαπώ και σαν να είναι ένας ζωντανός οργανισμός, θέλω πάντα το καλό της. Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας αυτούς τους προβληματισμούς μου για την Πόλη...την Πόλη που αλλάζει.
Η Πόλη δεν είναι μόνο τα παράλια του Βοσπόρου με τα ανεκτίμητα αρχοντικά, το Πέραν όπου χτυπά η καρδιά της πόλης ή ο δρόμος Bağdat που βρίσκονται τα μοντέρνα πολυεθνικά μαγαζιά κ.οκ.. Υπάρχουν και ιστορικές γειτονίες που στις μέρες μας είναι φτωχικές και ξεχασμένες ακόμα και από τον ίδιο τον χρόνο. Κανείς δεν επιθυμεί να βλέπει ξεχαρβαλωμένα ερείπια να στέκουν σαν φαντάσματα γεμάτα παρακμή. Από την άλλη είμαι πεπεισμένος ότι η οικοδομική εκμετάλλευση από τους μεγαλοκαρχαρίες εργολάβους δεν είναι η κατάλληλη λύση. Και αυτό διότι δεν υπάρχει κανένας σεβασμός στην ιστορία και την σημαντικότητα τούτου αυτού του τόπου. Εκεί που ακόμα και στις μέρες μας στέκουν ξύλινες παράγκες, σύντομα θα ξεπηδήσουν 20όροφες πολυκατοικίες και τεράστια εμπορικά κέντρα. Η φυσιογνωμία της ιστορικής Πόλης θα μετατραπεί αργά μα σταθερά σε απρόσωπη τσιμεντούπολη.

Από την μία μεριά οι ουρανοξύστες ξεπηδάνε σαν μανιτάρια...

...αλλοιώνοντας την φυσιογνωμία της Πόλης...

...και από την άλλη μεριά η εξαθλίωση στις φτωχογειτονιές...

...με τις ξεχαρβαλωμένες παράγκες

Η, σκόπιμη ή μή, γκετοποίηση περιοχών φιλέτων στην Πόλη έχει δημιουργήσει μια περίεργη κατάσταση και η Πόλη σιγά-σιγά μετατρέπεται σε ανεξέλεγκτο κερδοσκοπικό εργοτάξιο. Προσωπικά μου έχει καρφωθεί στο μυαλό ότι η Πόλη θα καταφέρει να ''πάρει΄΄ τους Ολυμπιακούς του 2020. Τότε θα γίνει ο μεγάλος χαμός και η μεγάλη αισχοκέρδεια θα κορυφωθεί. Είμαστε σαν λαός παθόντες και κάτι ξέρουμε. Πρός το παρόν το γκρέμισμα των ιστορικών συνοικιών της Πόλης είναι γεγονός και δεν αναφέρομαι μόνον στο Ταρλάμπασι. Το παιχνίδι έχει ήδη μεταφερθεί και σε άλλες ιστορικές γειτονιές όπως το Βεφά και το Zeyrek. Έμεινα έκπληκτος και τρομαγμένος όταν είδα τα βουνά από τα μπάζα σαν οι συνοικίες να έχουν υποστεί βομβαρδισμό.

Βουνά τα μπάζα στο ιστορικό Βεφά

Τα εναπομείναντα ένδοξα κτίρια περιμένουν και τον δικό τους άδοξο ''θάνατο''

Ερείπια και κοντά στις Βλαχερνές

Παντού ισοπέδωση

Στο τέως ιστορικό, νύν παρηκμασμένο Zeyrek οι ξυλινές παράγκες λίγο πριν την καταστροφή

Μέσα από την περιπλάνησή μου στις ανεκμετάλλευτες γειτονιές της ιστορικής χερσονήσου και κυρίως κοντά στον Κεράτιο, βεβαιώθηκα ότι η οικοδομική-κερδοσκοπική ανάπτυξη είναι πλέον μία από τις μεγαλύτερες απειλές για την φυσιογνωμία της Πόλης. Άν όλα πραγματοποιούνταν με καλοπροάιρετους σκοπούς θα μπορούσε να διαμορφωθεί ένα νομικό πλαίσιο που να επιτρέπει κατασκευή μόνο σύμφωνα με είδικες προδιαγραφές. Στην πραγματικότητα το μόνο που ίσως εμποδίζει τα σχέδια των μεργαλοεργολάβων και των πολυεθνικών είναι κάποιες αντιδράσεις των κατοίκων και κυρίως το γεγονός ότι πολλές περιοχές έχουν χαρακτηριστεί προστατευόμενες από την Unesco, όπως π.χ. το Φανάρι. Στο κεντρικά και εμπορικά σημεία της Πόλης οι μπουλντόζες και οι κατεδαφιστές έχουν ήδη βγεί παγανιά.

Εσκαφέας που εντόπισα κάποια μεσάνυχτα του Μαρτίου ακόμα και στο αριστοκρατικό Τζιχάνγκιρ

Στην καρδιά του Beyoğlu καινούρια, άγουστα κτίρια ετοιμάζουν να ρίξουν τα θεμέλια τους

Η επιφανειακή και ίσως πρόσκαιρη οικονομική ανάπτυξη ''θολώνει'' τα μάτια και τις καρδιές των περισσοτέρων, που δεν μπορούν να διαπιστώσουν την αλλαγή της Πολίτικης ταυτότητας. Κάποια στιγμή ίσως δαπιστώσουν ότι είναι ήδη αργά,όπως για παράδειγμα συνέβη και με την δικία μας μεγαλούπολη, την Αθήνα. Μια απρόσωπη τσιμεντούπολη που έχασε την μεν φτωχική, αυθεντική δε ταυτότητά της.
Ίσως κάποια στιγμή όλα αλλάξουν, όπως υποστηρίζει ο Πολίτης πεθερός μου, όταν του μιλάω για τούτο το θέμα. Η Πόλη θα ανοίξει τα σπλάχνα της και θα τα καταπιεί όλα. Ότι την προσβάλλει και είναι ξένο με αυτήν, υποστηρίζει καυστικά.

Οι ουρανοξύστες της Πόλης φαίνονται με γυμνό μάτι ακόμα και από την Μαύρη Θάλασσα!

Δεν ξέρω αν αυτά που γράφω και οι προβληματισμοί μου φαντάζουν λίγο υπερβολικοί. Ίσως εσείς να έχετε μια διαφορετική άποψη από την δική μου. Θα χάρω πολύ να την ακούσω, να επιβεβαιωθώ ή να εφησυχαστώ.
Ένα πάντως μοιάζει να είναι βέβαιο: Αργά μα σταθερά η Πόλη αλλάζει...