Σάββατο 10 Αυγούστου 2013

Ψηφιδωτά μωσαικά

You will be redirected to the new page in

seconds
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά να ανακαλύπτω ή να επισκέπτομαι καινούρια μέρη στην πόλη της καρδιάς μου. Εξάλλου η Πόλη προσφέρει τέτοιες είδους συγκινήσεις αφού η ένδοξη πορεία της ανα τις χιλιετίες και η ιδιαιτερότητά της είναι απίστευτά σπουδαίες και όπως τότε, έτσι και τώρα την νοιώθω σαν να είναι το κέντρο του κόσμου.
Ένα από τα μέρη που παραδόξως δεν είχα ακόμη επισκεφθεί ήταν το μουσείο των ψηφιδωτών μωσαικών και τούτη την φορά είχε έρθει η στιγμή να βρεθώ στον χώρο που εκθέτει αυτά τα σπουδαία κομψοτεχνήματα.
Εικόνα από το μουσείο μωσαικών
Γενικά υπήρχε ανέκαθεν πρόβλημα ανεύρεσης τέτοιων αρχαιολογικών θυσαυρών διότι κάθε φορά που η Πόλη άλλαζε την ρυμοτομία της, ανυψώνονταν, αφού τα πάντα χτίζονταν πάνω στα ήδη υπάρχοντα. Δεν θα είναι λοιπόν υπερβολή αν αποδεχτείτε την άποψή μου ότι 3-4 μέτρα κάτω από την επιφάνεια υπάρχει μία ακόμη Κωνσταντινούπολη (δες κι εδώ). Τα περισσότερα από αυτά τα κειμήλια βρίσκονταν για αιώνες στην αφάνεια και μόνον μετά την ίδρυση του τουρκικού κράτους ξεκίνησαν οι ενέργειες και οι εργασίες ανασκαφής και απόκατάστασής τους.
Ψηφιδωτά από το μεγαλοπρεπές αυτοκρατορικό παλάτι
Το αυτοκρατορικό παλάτι κάλυπτε μια τεράστια έκταση από την Αγία Σοφία ως τον Ιππόδρομο και όλη την περιοχή εως και τα θαλλάσια Τείχη της Προποντίδας. Συνολικά 4 χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα ήταν η έκτασή του και σχεδόν η μισή επιφάνεια καλύπτονταν από τα υπέροχα μωσαικά. Τα περισσότερα από αυτά καλλιτεχνήθηκαν μετά το 532 μ.Χ. και την τρομερή Στάση του Νίκα με τις φθορές που προξενησε στον χώρο του παλατιού.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ψηφιδωτής επιφάνειας από τον χώρο του παλατιού
Μωσαικό με έμφαση στην λεπτομέρια
Συνολικά απεικονίζονται 150 άνθρωποι και ζώα, με την επιρροή της διακόσμησης να αντλείται από την φύση αλλά και τις ανθρώπινες δραστηριότητες όπως το κυνήγι, διάφορα παιχνίδια, βουκολικές εικόνες καθώς και μυθολογικά στοιχεία με τον Διόνυσο να κυριαρχεί ως φιγούρα. Η μεγαλύτερη ενωμένη επιφάνεια που διασώθηκε έχει διαστάσεις περίπου 6x2 μέτρων και περιτριγυρίζεται από ένα πλαίσιο με ψηφιδωτά φύλλα ακάνθου (είναι τα ίδια φύλλα που συνοδεύουν την γλυπτή διακόσμηση του κορινθιακού κιονόκρανου).
Το πλαίσιο με τα φύλλα ακάνθου να περιτριγυρίζουν το μωσαικό πάτωμα
Η μεγαλύτερη επιφάνεια που διασώθηκε αναπόσπαστη
Αναπαράσταση με επιρροή από την φύση
Άνθρωπος πέφτει από άλογο
Σκηνή από κυνήγι
Ο τραγοπόδαρος Πάνας κουβαλά στους ώμους του τον (ακόμα πιτσιρικά) θεό Διόνυσο
Για την έκταση των περίπου 1800 τετραγωνικών μέτρων επιφανείας που κάλυπταν τα μωσαικά, δραστηριοποιήθηκαν οι καλύτεροι μάστορες και τεχνίτες της εποχής από όλα τα μήκη και τα πλάτη της Αυτοκρατορίας. Τα νούμερα εντυπωσιάζουν καθώς σύμφωνα και με τους δικούς μου υπολογισμούς χρειάστηκαν γύρω στις 80 εκατομμύρια ψηφίδες ώστε με το μέθεγος του μισού εκατοστού που έχουν, να καλυψουν όλη αυτή την έκταση. Η τέχνη του μωσαικού εκτός από απίστευτα δύσκολη καλλιτεχνία, απαιτούσε και καλές τεχνικές γνώσεις. Έτσι για την κατασκευή του μωσαικού ήταν απαραίτητη η χρήση 3 στρώσεων. Το κονίαμα ήταν η πρώτη στρώση και αποτελούνταν από ένα μείγμα λεπτοκοκκινης άμμου, νερού και κονίας. Η δεύτερη στρώση ήταν μια ένωση πηλού, χώματος και θραυσμάτων τούβλου και τελικά πάνω σε αυτά τα 2 στοιχεία, έρχονταν να "ξαπλώσουν" οι ψηφίδες με μαεστρία που ξεφευγει από τα όρια της οικοδομικής εργασίας και φτάνει στο στάδιο της υψηλής καλλιτεχνικής έκφρασης.
Γυναίκα κουβαλάει νερό
Πάνθηρας επιτίθεται σε ελάφι. Χαρακτηριστικό το βλέμμα πόνου και σπαραγμού του άτυχου ζώου
Απεικόνιση κάποιου είδους παιχνιδιού
Φανταστείτε έναν περίπατο σε δαιδαλώδης διαδρόμους από ψηφιδωτά, με αυτά να κλέβουν συνεχώς τις ματιές σας
Κυνήγι τίγρης
Μία απεικόνιση μου κέντρισε ιδιαίτερα την περιέργεια και με θαυμασμό παρατήρησα την παρουσία της Μινωικής Κρήτης στο μωσαικό του βυζαντινού παλατιού. Ο Γρύπας, το μυθικό ζώο που υπάρχει στο παλάτι της Κνωσσού, βρίσκεται και εδώ, κοσμώντας κάποτε και το παλάτι της Πόλης. Με φτερά αετού, κορμί και κεφάλι άγριου ζώου και συνήθως με ουρά φιδιού, ο Γρύπας συμβόλιζε την κυριαρχεία στον στον ουρανό, γή, έδαφος και την αρμονία της φύσης.
Το μωσαικό που με ταξίδεψε στο παλάτι του Μίνωα
Εικόνα από μάχη
Βουκολική απεικόνιση
Η τέχνη της ψηφίδας με εκπληκτική μαεστρία και μεγαλοπρέπεια. Δημιουργία με ακρίβεια χιλιοστών
Τα ψηφιδωτά μωσαικά είναι μια απόδειξη της αίγλης και της δόξας του Βυζαντίου και σίγουρα σε αυτά περπάτησαν τόσοι σπουδαίοι άνθρωποι, που με τις αποφάσεις και τις στάσεις τους διαμόρφωσαν το παγκόσμιο γίγνεσθαι. Αυτά με την σειρά τους πέρασαν εκτός από αιώνες ακμαιότητας, πολλές καταπονήσεις από φυσικά φαινομενα, κτιριακές αλλοιώσεις, την φθορά που προκαλεί ο αδυσώπητος χρόνος, Αλώσεις, καταστροφές και έφθασαν στα όρια της πλήρης εξαφάνισης. Μερικά από αυτά τα αρχαιολογικά έργα τέχνης επέζησαν και έστω και έτσι κατάφερα να πάρω μια αίσθηση από την μεγαλοπρέπεια του βυζαντινού παλατιού και να αφήσω πίσω μου τα ψηφιδωτά μωσαικά με μια γεύση καλαισθησίας που, εκτός των άλλων, πάντα μου αφήνει η επαφή με τον βυζαντινό κόσμο.

13 σχόλια:

  1. Εκπληκτική ανάρτηση, σ΄ευχαριστώ θοδωρή μου για τις πολύτιμες πληροφορίες !!!
    Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χρήστος Ι.Δρούγκας - Ναύπλιον10 Αυγούστου, 2013 23:28

    Θοδωρή, από καιρό περίμενα αυτή την ανάρτηση,
    ώστε οι φίλοι του ιστολογίου σου που δεν έχουν
    επισκεφθεί αυτό το καταπληκτικό Μουσείο να το
    χαρούν μέσα από τίς δικές σου σελίδες.
    Μετά την πρώτη μου επίσκεψη σ'αυτό,είτε οδηγώ
    τους φίλους μου εκεί είτε τό σύστηνα - και το
    συστήνω - σάν κάτι ξεχωριστό που ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να
    παραλείψουν κατά τη επίσκεψή τους στήν ΠΟΛΗ.
    Θοδωρή, θα μου επιτρέψεις - για χάρη των φίλων
    συναναγνωστών - να παραθέσω μία συμπυκνωμένη
    " ξενάγηση " στο χώρο του Μουσείου, που είχα βρεί σε κάποιο βιβλίο παλαιότερα :
    " Στο σωζόμενο δάπεδο και τούς τοίχους υπάρχουν
    πολύχρωμες ζωηρές συνθέσεις, όπου απεικονίζονται
    εκατοντάδες μικρά ζώα και φρούτα, μεταξύ των οποίων και 4 ανδρικές μορφές [μόνον οι 3 έχουν
    διασωθεί] που πιθανόν συμβόλιζαν τις εποχές του
    χρόνου.
    Στο κεντρικό τμήμα του δαπέδου υπάρχουν σκηνές
    από την φύση και την καθημερινή ζωή, οι οποίες
    χωρίζονται μεταξύ τους με δένδρα ή αρχιτεκτονικές συνθέσεις : γαζέλες που πίνουν
    νερό, ένα λιοντάρι που καταβροχθίζει μία σαύρα,
    άλογα που τσιμπολογούν φύλλα από δένδρα, αρκούδες που ταϊζουν τα μικρά τους, ζώα που παλεύουν, βοσκοί που αρμέγουν τις κατσίκες τους,
    παιδιά που βόσκουν χήνες, αγόρια καβάλα πάνω σε
    καμήλες, ένας γάϊδαρος φορτωμένος ξύλα που κλωτσά τ'αφεντικό του, βυζαντινοί στρατιώτες
    οπλισμένοι με ασπίδες και λόγχες και άλλα άγρια
    ζώα. Όλα αυτά, φυσικά, με καταπληκτικό ρεαλισμό"
    Τώρα, να σου πώ πάλι "ΜΠΡΑΒΟ για την ανάρτηση"
    το θεωρώ περιττό. Είναι δεδομένο ότι οι αναρτήσεις σου έχουν ποιότητα και ξεχωρίζουν από
    τίς άλλες που κυκλοφορούν.
    Καλό βράδυ.
    Χ.Ι.Δ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο αρχαίος κόσμος ζεί ακόμη είναι φανερό.
    Η επέλαση της μισαλλόδοξης ιερατικής θεοκρατίας δεν έχει επιβληθεί ακόμη.Αλλά και όταν αυτό γίνει,η τέχνη του ψηφιδωτού αλλάζοντας θεματική θα συνεχίσει με εκπληκτικά έργα.
    Τα έργα που παρουσιάζεις δείχνουν αυτή τη συνέχεια του αρχαίου κόσμου,σε μια μεταβατική εποχή και είναι υπέροχα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΠΡΟΣ ΛΥΣΙΠΠΟΝ
    =============
    Τόν αρχαίο κόσμο που τον είδατε αγαπητέ; Από το Φυτικό και ζωϊκό βασίλειο
    είναι οι παραστάσεις, δηλ. θέμα οικολογικό, όπως, κατ'εξοχήν οικολογική θρησκεία
    είναι ο Χριστιανισμός. Είς επιβεβαίωσιν διάβασε τον προοιμιακό ψαλμό [ 103ος ],
    ο οποίος διαβάζεται στίς εκκλησίες κατά τούς Εσπερινούς.Εξ άλλου οι παραστάσεις
    δημιουργήθηκαν μεταξύ 4ου και 6ου αιώνα, εποχή κατά την οποία ο Χριστιανισμός
    ήταν, ήδη , επίσημη θρησκεία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας [από το 1ο ήμισυ του
    4ου αιώνα].
    Όσον αφορά τά περί ιερατικής θεοκρατίας, άλλα λόγια ν' αγαπιώμαστε !!
    Προσφιλές θέμα των δωδεκαθεϊστών κλπ.
    Οι περισσότεροι τών αυτοκρατόρων ήσαν ευσεβείς χριστιανοί και δεν τα πείραξαν
    γιατί, ακριβώς , δέν τά θεωρούσαν ότι εξέφραζαν τόν αρχαίο κόσμο.
    Αγαπητέ Λύσιππε, μην ιδιοποιείστε πράγματα που δεν ανήκουν στόν κόσμο, τόν
    οποίο θαυμάζετε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εκεί που δεν τον βλέπεις εσύ,και αν θέλεις να δεις διάβασε Λιβάνιο και για την Υπατία.
      Μήπως βλέπεις σταυρούς κάπου ή μοιάζουν με τα της Μονής της Χώρας του Μετοχίτη?
      Επίσημη θρησκεία είναι άλλο από την πορεία και εξέλιξη της τέχνης,όπως και η επίσημη γλώσσα.
      Δωδεκαθειστή και άθεος δεν είναι όποιος απορρίπτει την εγκληματική ιστορία της παπαδοκρατίας
      Ευσεβείς χριστιανοί αυτοκράτορες...Μάλλον ξέρεις μόνο την σχολική ιστορία.
      Δεν ιδιοποιούμε ποτέ και τίποτα.Την ιδιοκτησία την απορρίπτω απόλυτα,για κάποιους σαν κι εσένα όμως είναι η ζωή τους.
      Δε θα συνεχίσω το διάλογο
      Είμαστε σε διαφορετικούς κόσμους

      Διαγραφή
    2. Σαφώς και ανήκουμε σε διαφορετικούς κόσμους, και έχω μεγάλη χαρά γι' αυτό !!!
      Τόν αρχαίο κόσμο, όμως , δεν μάς είπατε που τον είδατε στα ψηφιδωτά
      και που κολλάει η " μισαλόδοξη ιερατική θεοκρατία " στις τοιχογραφίες.
      Μην θέλετε να μείνουν υπόνοιες ότι η καταστροφή των υπολοίπων τμημάτων
      ήταν έργο της - κατά την δική σας έκφραση - "παπαδοκρατίας". Όπως και σε
      άλλες περιπτώσεις [ ιερόν Παλάτιον, Παλάτι Βλαχερνών κ.ά ] ο πανδαμάτωρ χρόνος είναι η αιτία και όχι οι φαντασιώσεις κάποιων.
      Το να ρίχνετε στο σχολιασμό πολλά θέματα [ σταυροί, Μονή της Χώρας, Θ.Μετοχίτης, παπαδοκρατία, Υπατία, Λιβάνιος ] σημαίνει " θόλωμα " τής
      συζήτησης και αποφυγή απάντησης στό ερώτημα που τέθηκε απ'αρχής.
      Περικαλλής Βυζαντινή τέχνη οι παραστάσεις αυτές, όσο κι' αν θέλετε
      να τίς πιστώσετε σε άλλους " κόσμους ".

      Διαγραφή
  5. Καλησπέρα και ευχαριστώ για τα σχόλια που σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ήδη γράφτηκαν. Όντως όπως και εσείς γράψατε, άργησα να κάνω μια ανάρτηση σαν κι αυτή. Γενικά έχω να παρατηρήσω ότι αν και το μουσείο είναι πολύ αξιόλογο και σε κεντρικότατο σημείο, δεν έχει ούτε μεγάλη προβολή, ούτε μεγάλη επισκεψιμότητα. Μία ώρα έμεινα σχεδόν εκεί, ζήτημα είναι να είχε άλλους 10 επισκέπτες. Φυσικά και δεν πειράζει, αφού το απόλαυσα δεόντως.
    Να είστε όλοι καλά και που με τον κόσμιο σχολιασμό σας, συμμετέχετε και αποτελείτε την ψυχή του ΤΙ ΧΑΜΠΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ;
    Θοδωρής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. θοδωρή μου έχεις απόλυτο δίκιο. Την τρίτη που πήγα είμασταν 10 άτομα το πολύ και κανένας έλληνας. Το μουσείο των μωσαϊκών μια από τις παλαιότερες και αυθεντικότερες στιγμές του Βυζαντίου, περνάει απαρατήρητο από το μάτι του έλληνα επισκέπτη. Το αστείο με την φυλή μας είναι το εξής : Στο λεωφορείο (πήγαμε με τουριστικό) όλοι περιέγραφαν την επικείμενη επίσκεψη μας στην Πόλη σαν εκστρατεία της...Χρυσής Αυγής.Υπήρχε ενθουσιασμός και επιθυμία για πάλι με χρόνια με καιρούς να γίνουν δικά μας. Όταν φτάσαμε εκεί μετά την Αγία Σοφιά ψάχνανε από την πρώτη μέρα το Καπαλί Τσαρσί. Για αυτό τά χάσαμε και τώρα τα κλάιμε. Είμαστε τύποι-παραλίας.
    Θανάσης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θανάση το μουσείο περνά απαρατήρητο γενικά, αν συγκρίνεις με τον χαμό που επικραττεί τριγύρω.
      Φυσικά μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν και τα ταξιδιωτικά γραφεία αλλά αν συνεχίσουμε την αλυσιδα...στο τέλος μάλλον φταίει ο επισκέπτης με τις προτιμήσεις και τις προτεραιότητές του.
      Δεν θα μπω στην διαδικασία να σχολιάσω ούτε τους Έλληνες επισκέπτες,ούτε τις προτιμήσεις τους γιατί έχω προσωπικά παραδείγματα από όλα τα άκρα της κλίμακας. Πάντως αυτό που περιγράφεις είναι δυστυχώς ο μέσος όρος και η πλειοψηφεία των επισκεπτών.
      Να είσαι καλά για τον σχολιασμό και ελπίζω να σε ξαναδιαβάσουμε και πάλι σύντομα στα σχόλια.
      Χαιρετισμούς, Θοδωρής

      Διαγραφή
  7. Ἡ ἀνάρτησή σου, Θοδωρή, δείχνει μὲ ἐνάργεια τὸν βαθμὸ πρόσληψης κι ἀφομοίωσης τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδας στὸ χριστιανικὸ Βυζάντιο σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν χριστιανικὴ Δύση, ποὺ "υἱοθέτησε" μόνο τὸν Ἀριστοτέλη καὶ μάλιστα μὲ "θεολογίζοντα" τρόπο, δηλαδὴ δογματικό. Ἐπίσης δὲν πρέπει νὰ ξεχνᾶμε ὅτι οἱ μαγαλύτεροι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας εἶχαν βαθειὰ γνώση τῆς ἀρχαίας καὶ θύραθεν παιδείας.
    Παρόλο αὐτὰ ἡ νέα θρησκεία κι ἡ ἱεραρχία της κόμιζαν κι ἕνα νέο "σύστημα" ποὺ ἔπρεπε νὰ ἐπιβληθεῖ στὸ παλιότερο. Δὲν μοῦ ἀρέσουν καθόλου χαρακτηρισμοὶ τοῦ τύπου "μισαλλόδοξη" γιὰ τέτοια ζητήματα, διότι παραβλέπουν τοὺς ἱστορικοὺς συστημικοὺς μετασχηματισμούς. Νὰ εἶστε σίγουροι ὅτι ἄν ἡ εἰδωλολατρία ἀντικαθιστοῦσε τὸν Χριστιανισμό, θὰ εἴχαμε ἀκριβῶς τὶς ἴδιες..."μισαλλόδοξες" τακτικὲς τῆς πρώτης ἔναντι τοῦ δευτέρου. Εἶναι ἱστορικὴ νομοτέλεια τὸ "νέο" νὰ διώκει ἀπηνῶς τὸ "παλιό"! Εἶναι θέμα ἐπιβίωσης κι ἑδραίωσης. Ἀκόμη εἶναι καλὸ νὰ θυμηθοῦμε τὴν "μισαλλόδοξη"(;) στάση τοῦ ἀρχαίου ἱερατείου ἀπέναντι στὸν Σωκράτη καὶ στὰ "καινὰ του δαιμόνια". Τέλος πάντων! Αὐτὸ ποὺ ξέρω μὲ βεβαιότητα εἶναι ὅτι ὅλη ἡ ἀρχαιοελληνικὴ γραμματεία διασώθηκε, ἀντιγράφηκε, σχολιάστηκε, διδάχτηκε στὸ Βυζάντιο καὶ χάρη στὶς ἀκάματες προσπάθειες "μισαλλόδοξων" ἀντιγραφέων μοναχῶν σὲ βιβλιογραφικὰ ἐργαστήρια "μισαλλόδοξων" μοναστηριῶν.

    Νῖκος

    ΥΓ. Θοδωρή, ΜΠΡΑΒΟ γιὰ τὴν ἀνάρτηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι σε όλα!

      Πολλά χρόνια τώρα παρατηρώ την διχόνοια που διαχέεται ανάμεσα μας, πότε σκοπίμως, ποτέ λόγω σύγχησης. Δεν έχω να γράψω πολλά για το θέμα, γιατί τα έγραψες όλα τόσο περιεκτικά και δεν θέλω να προσθέσω σάλτσες και ανούσιες σκέψεις.
      Θα προσθέσω μονάχα ότι ατυχώς έχουμε συνδέσει την διαφορετικότητα με την αντιπαλότητα, ενώ οι λέξεις είναι ξεκάθαρες.


      ΥΓ. Νίκο μου, ένα μπράβο και από εμένα για το υπέροχο λεξιλόγιο σου και παραδέχομαι ότι χρειάστηκε να ανοίξω λεξικό για μερικές λέξεις. Ευχαριστώ πολύ γι'αυτό.

      Διαγραφή
    2. Ναί, σὲ ὅλα; Σὰν βουλευτὴς τῆς ἑλληνικῆς βουλῆς ἀκούστηκες ποὺ μόλις ὑπερψήφισες μνημονιακὸ νομοσχέδιο! Χάχάχά! (Ἀστειεύομαι! :))

      Γιὰ νὰ μιλήσουμε σοβαρὰ, θέλω νὰ πῶ ὅτι οἱ διενέξεις γιὰ τέτοια ζητήματα δὲν εἶναι ἀπόρροια οὔτε σκοπιμότητας οὔτε σύγχυσης. ΑΓΝΟΙΑ! Ἄγνοια βασικῆς ἱστορικῆς μεθοδολογίας λέγεται κι ἴσως λιγουλάκι...ἰδεοληψία. Τὸ ἔχω πεῖ χιλιάδες φορές. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΦΑΙΡΟΥΜΕ ΤΑ ΓΥΑΛΙΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΠΟΥ ΜΕΛΕΤΟΥΜΕ! (Φώναξα κι ἡσύχασα!) Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ κρίνουμε τὴν ἀθηναϊκὴ δημοκρατία μὲ τὰ σημερινὰ δεδομένα. Οἱ Ἀθηναῖοι εἶχαν δούλους, τὶς γυναῖκες κλεισμένες μὲς στὸ σπίτι κι οἱ μέτοικοι δὲν εἶχαν κανένα πολιτικὸ δικαίωμα! Θὰ ποῦμε ὅτι δὲν εἶχαν δημοκρατία;;; Εἶναι ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΟ! Ἐπίσης θὰ ποῦμε τὸν Γρηγόριο Ε', τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη, προδότη ἐπειδὴ ἀναθεμάτισε τὴν Ἐπανάσταση τοῦ 1821; Εἶχε ἄλλη ἐπιλογή; Ἔπρεπε νὰ σκεφτεῖ τοὺς χιλιάδες χριστιανοὺς τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καὶ τῆς ΚΠολης; Εἶναι σὰν νὰ βγεῖ κάποιος μετὰ 200 χρόνια καὶ νὰ κατηγορήσει τὸν Μαχμοὺντ Ἀμπὰς γιὰ ὀσφυοκαμψία, γιατὶ δὲν ἔβρισε τὸν Ὀμπάμα...
      Μὲ τὰ παραπάνω θέλω νὰ πῶ ὅτι ὅταν ἐξετάζεις μία ἱστορικὴ περίοδο ὑπὸ τὸ πρῖσμα μιᾶς π.χ. ἰδεολογίας, τότε θὰ ὁδηγηθεῖς σὲ συμπεράσματα λανθασμένα.

      ΥΓ. Σὲ εὐχαριστῶ γιὰ τὰ καλά σου λόγια! Δὲν τὸ κάνω ἐπίτηδες· ἐπαγγελματικὴ διαστροφὴ βλέπεις...








      Διαγραφή
  8. Τόσο καιρό συγχαίρω μόνο τον Θοδωρή για τις αναρτήσεις του... Όχι ότι δεν θα το κάνω και τώρα, αλλά νομίζω πως αξίζουν συγχαρητήρια και στους αναγνώστες του blog, γιατί μέσα από τα σχόλιά τους παίρνουμε επιπλέον πληροφορίες, κίνητρο για να θυμηθούμε όσα έχουμε ξεχάσει ή να ψάξουμε περισσότερο και μέσα από τον διάλογό τους κρατάμε ζωντανές τις εικόνες της Πόλης μέσα από όλες τις ιστορικές περιόδους.
    Εξαιρετική η τεχνική τους, ζωντανές οι εικόνες τους...
    Μπράβο, Θοδωρή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή