Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

Μεσ'την εκκλησιά να κοιτώ τα άστρα

You will be redirected to the new page in

seconds
Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα στην Πόλη, κυριεύτηκα από μια πρωτόγνωρη επιθυμία να επισκεπτώ, να γνωρίσω και να προσκυνήσω ιερούς ναούς και Αγιάσματα. Για μένα ήταν κάτι πρωτόγνωρο καθώς μέχρι πρότινος δεν είχα νοιώσει στην ζωή μου αυτήν την επιθυμία και δεν θεωρούσα τον εαυτό μου τακτικό επισκέπτη και προσκυνητή ιερών ναών. Πλέον επισκέπτομαι εκκλησίες, αναζητώ ιερά προσκυνήματα και ανακαλύπτω "τις αρτηρίες" της Βασιλεύουσας, τα Αγιάσματά της. Στόχος μου είναι κάποια μέρα να κατορθώσω να τα επισκεπτώ όλα και να νοιώσω απέραντη χαρά, θρησκευτική θαλπωρή και κατάνυξη. Είναι άλλωστε και αυτή μία από τις πολλές διόδους ώστε να μπορέσω να νοιώσω όσο πληρέστερα μπορώ στην ψυχή και στην νόησή μου την μοναδική Πόλη.
Η αναζήτηση με έφερε τούτη την φορά στο προάστειο του Αγίου Στεφάνου, με σκοπό να επισκεφτώ την εκκλησία που υπάρχει εκεί. Επιπλέον ήταν η πρώτη φορά που επισκέφτηκα εκκλησία σε μή πρωινή ώρα και τελικά άξιζε, διότι το εκθαμβωτικό κάλλος του ναού σε συνδυασμό με τον φωτισμό με συνεπήρε και κυριολεκτικά απόμεινα μόνος να κοιτώ τα...αστέρια.
Το βόρειο κλίτος του Αγίου Στεφάνου, ένας ναός απέραντης ομορφιάς

Ο ναός είναι αφιερωμένος στον Άγιο Στέφανο επειδή σε εκείνο το μέρος προσάραξε το καράβι που μετέφερε τα οστά του Αγίου Στεφάνου του Πρωτομάρτυρα από τα Ιεροσόλυμα στην Κωνσταντινούπολη και λόγω κακοκαιρίας αναγκάστηκε να σταματήσει εκεί. Τα Ιερά Λείψανα μεταφέρθηκαν σε εκκλησία που αφιερώθηκε σε Αυτόν όπως και όλο το χωριό. Από τότε πέρασαν αιώνες και άλλαξαν τόσα πολλά. Η ομορφιά του προαστείου όμως παρέμεινε και ο ναός του Αγίου Στεφάνου δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση.

Διακόσμηση του τέμπλου
Το κεντρικό κλίτος του ναού του Αγίου Στεφάνου

Ο άμβωνας είναι πραγματικά πανέμορφος και μεγαλοπρεπής...
...το ίδιο και ο επισκοπικός θρόνος
Παρατηρώντας κάθε γωνιά του ναού διαπίστωσα πως αρκετές Εικόνες είχαν άλλο ύφος τεχνοτροπίας. Είναι πάντα ενδιαφέρον να παρατηρώ τέτοιες ιδιαιτερότητες και συνεχώς αναρωτιέμαι για τον τρόπο διαμόρφωσης της χριστιανικής έκφρασης ανά τις διάφορες περιόδους. Είναι κάτι που θα με απασχολήσει στο μέλλον και σίγουρα από την ενασχόλησή μου θα εμπλουτίσω τόσο τις γνώσεις μου όσο και την καλλιέργεια μου.
Εικόνα του Αγίου Γεωργίου...δίχως δράκο!

Ο Άγιος Τρύφωνας, προστάτης των αμπελουργών κάπως "αυθαίρετα", κυρίως λόγω της καταγωγής Του
Το κάλλος του ναού αλλά και η ένδειξη περιποίησής του ήταν έκδηλα παντού. Συχνά όμως την ματιά μου αποτραβούσε η στέγη του ναού. Στην μέση ο φωταγωγημένος Παντοκράτορας και τριγύρω ένας νοερός ουρανός διακοσμημένος από χιλιάδες αστέρια. Όλα αυτά συνέθεταν μια μοναδική ατμόσφαιρα ενός στολιδένιου ναού που για μένα έμοιαζε να αντιπροσωπεύει τα επίγεια και από ψηλά η απλότητα του αστροφωτισμένου ουρανού και η ψυχική θαλπωρή του Παντοκράτορα σαν μια επουράνια αγκαλιά. Όλα σε ένα σμίξιμο και μια θαυμάσια αρμονία και κάπου εκεί ανάμεσα και εγώ, ενίοτε να θαυμάζω το επίγειο κάλλος και άλλες φορές να κοιτώ τα άστρα και να αγκαλιάζομαι από το επουράνιο Φως.
Ο ουρανός, τα αστέρια και στην μέση ο Παντοκράτωρ. Ο επίγειος πλούσιος κόσμος που αγκαλιάζεται από τον λιτό επουράνιο με αρμονία
Ο άμβωνας και οι Σταυροί στον νοερό ουρανό

Μια από τις ομορφότερες Εικόνες που έχω αντικρίσει και με "άγγιξε" πολύ βαθιά
Ενώ τα μεζεδοπωλεία που υπάρχουν γύρω από τον ναό είχαν ήδη γεμίσει από κόσμο, η εικόνα στο εσωτερικό του ναού ήταν αρκετά διαφορετική. Οι κοινότητες διατηρούν το δημογραφικό τους πρόβλημα και ο ναός του Αγίου Στεφάνουν φαντάζει μακρινός προορισμός για τους επισκέπτες τις Πόλης. Παρ'όλα αυτά οφείλουν σίγουρα να αφιερώσουν χρόνο από την παραμονή τους εδώ και να επισκεφτούν την εκκλησία του Αγίου Στεφάνου. Η ψυχική υποστήριξη στους ανθρώπους που πλαισιώνουν τον Άγιο Στέφανο είναι πολύ σημαντική και είμαι σίγουρος πως και οι ίδιοι φεύγοντας θα έχουν αποκομίσει αρκετά.
Ένα μοναδικό κεράκι αναμμένο που όμως συμβολίζει πολλά
Μεσ'την εκκλησιά να κοιτώ τα...άστρα
Βγαίνοντας από την εκκλησία, ένοιωσα να μην θέλω να φύγω και ξανακοίταξα τον ναό από άκρη σε άκρη για ακόμη μια φορά. Όλα έλαμπαν εκθαμβωτικά. Η λάμψη αυτή συνέχισε να ακτινοβολεί ακόμα και όταν άρχισαν σταδιακά να σβήνουν τα φώτα. Και ενώ όλα είχαν ήδη σκοτεινιάσει, η ματιά μου κινήθηκε προς τα πάνω, ώσπου απόμεινα να κοιτώ τον ουρανό και τ'άστρα.

22 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφη ανάρτηση και εξίσου όμορφο blog για την Βασίλισσα των Πόλεων :)

    Χαιρετισμούς από την Αθήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τους χαιρετισμούς μου στην Αθήνα και από 'μένα.
      Να είσαι καλά και ευχαριστώ, Θοδωρής

      Διαγραφή
  2. Αγαπητέ Θοδωρή καλησπέρα.Ο 'Αγιος Στέφανος ή Yesilkoy στα τούρκικα,είναι γνωστός εκτός από την όμορφη τοποθεσία του απέναντι από τα Πριγκηπόνησα, και για τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου.Τον Μάρτιο του 1878 υπογράφηκε στο συγκεκριμένο προάστειο της Πόλης η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου ανάμεσα στους εκπροσώπους του Τσάρου Αλέξανδρου του Β και αυτούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας,μετά την νίκη των Ρώσων κατά των Τούρκων.Η Συνθήκη αυτη προέβλεπε την δημιουργία της Μεγάλης Βουλγαρίας, που θα ξεκινούσε από τον Δούναβη μέχρι το Αιγαίο και από την Μαύρη θάλασσα έως την Αλβανία, εκτός απο μικρά τμήματα της Μακεδονίας και της Δυτικής Θράκης.Ευτυχώς μετά τις εύλογες αντιδράσεις που προκάλεσε, έπαψε να εφαρμόζεται 15 χρονια αργότερα.Ευχαριστώ για την φιλοξενία,Τάσος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Τάσο και εγώ ευχαριστώ για την παρακολούθηση και την συμμετοχή.
      Τους χαιρετισμούς μου στην Θεσσαλονίκη και να έχεις ένα όμορφο απόγευμα.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
    2. Χρήστος Ι. Δρούγκας - Ναύπλιον28 Νοεμβρίου, 2013 00:36

      Η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου καταργήθηκε με την Συνθήκη του Βερολίνου [Ιούλιος 1878]
      αφού με αυτήν περιορίσθηκε η έκταση της Μ.Βουλγαρίας [Σερβία ,Μαυροβούνιο & Ρουμανία
      γίνονται ανεξάρτητες και η Ανατ.Ρωμυλία αυτόνομη ηγεμονία]. Η Μακεδονία γίνεται πλέον
      ελληνικό έδαφος.
      Πώς λοιπόν διατηρήθηκε γιά 15 χρόνια ;

      Διαγραφή
    3. Αγαπητε μου κυριε, Ο Αγιος Στεφανος δεν ειναι απεναντι απο τα Πριγκηπονησα. Προφανως μπερδευεται την Χαρταλιμη και το Παντιχει.

      Διαγραφή
    4. Έχει δίκιο ο κ Δρούγκας για την ισχύ της Συνθήκης του Αγ. Στεφάνου. Η Μακεδονία δεν έγινε ελληνικό έδαφος, αλλά παρέμεινε υπό οθωμανική κατοχή μέχρι τους Βαλκανικούς πολέμους και τις Συνθήκες του Λονδίνου και του Βουκουρεστίου.

      Διαγραφή
    5. Χρήστος Ι. Δρούγκας - Ναύπλιον29 Νοεμβρίου, 2013 01:55

      Κύριε Καλκάνη,
      Σας ευχαριστώ για την διόρθωση του λάθους. Ομολογώ ότι
      στη βιασύνη μου να αποκαταστήσω την αλήθεια για την Συνθήκη
      του Αγ.Στεφάνου παρασύρθηκα από τις ανεξαρτησίες των άλλων
      κρατών και έγραψα ως ελληνικά τα εδάφη της Μακεδονίας, ενώ
      η παράδοση των εδαφών της ήταν - πράγματι - αποτέλεσμα των
      νικηφόρων Βαλκανικών Πολέμων [ πέρισυ η Θεσαλονίκη εόρτασε
      100 χρόνια ελεύθερου βίου της ].
      Ευχαριστ'ω και πάλι
      Χ.Ι.Δ.

      Διαγραφή
  3. Μπράβο Θοδωρή, υπέροχη περιγραφή κάτι πολύ όμορφες εικόνες. Πάλι αρχίζεις και με ξεσηκώνεις :-)

    Μπράβο και στον Τάσο για τις χρήσιμες πληροφορίες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι φωτογραφίες και γενικά οι εικόνες από την εκκλησία είναι όντως πανέμορφες. Ευχαριστήθηκα ιδιαίτερα την φωτογράφιση σε αυτόν τον πανέμορφο ναό και γενικά έφυγα από εκεί γεμάτος συναισθήματα.
      Άντε....κάνε κανένα ταξιδάκι τον Γενάρη αν μπορέσεις.
      Καλό απόγευμα, Θοδωρής

      Διαγραφή
  4. Συγχαρητήρια, πραγματικά πανέμορφη εκκλησία. Αστείρευτη η Πόλη. Σε ακολουθώ. Από τις εξερευνήσεις σου, προετοιμάζω το πρόγραμμα του επόμενου ταξιδιού μου στην Πολη. Ευχαριστώ.Ιφιγένεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όντως αστείρευτη η Πόλη Ιφιγένειά μου.
      Χαίρομαι που παίρνεις επιρροές που θα σου φανούν χρήσιμες στα προσεχή ταξίδια σου στην Πόλη. Με ικανοποιεί αφάνταστα όταν συμβάλλω έστω και λίγο, ώστε οι επισκέπτες να έρθουν σε επαφή με πτυχές της Πόλης που θεωρώ σημαντικές και λιγότερο προβλεβλημένες.
      Να περνάς καλά και ευχαριστώ για την συμμετοχή σου.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  5. Aχ βρε Θοδωρη,αυτό το αίσθημα έχω κάθε φορά πού έρχομαι.Έτυχε να έλθω λίγο πιο συχνά
    τελευταία,εγώ που ποτέ δεν είχα σχέση με εκκλησίες,ψάχνω τα πάντα,τραβώ φωτογραφίες,ψάχνω
    το ιστορικό της κάθε γωνίας,με μοναδική συγκίνηση,ευχαριστώ τόσο πολυ για τα ερεθίσματα της καρδιας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Μαρία μου. Αυτό το συναίσθημα που αναφέρεις το έχουμε νοιώσει πάρα πολλοί και χαίρομαι που καθώς επικοινωνούμε μεταξύ μας, μοιαζόμαστε τα κοινά συναισθήματα και ερχόμαστε όλοι πιο κοντά με κοινό παρανομαστή.
      Να είσαι καλά και σε ευχαριστώ και εγώ από καρδιας.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  6. Πάρα πολύ ωραία και καοφτιαγμένα όλα σας τα κείμενα,οι φωτό κι'η ανάλογη μουσική.Να είστε καλά,μας δίνετε μεγάλη χαρά.νεκταρία (από Αννόβερο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Νεκταρία και σε ευχαριστώ για πολλά μα κυρίως για την επικοινωνία και την συμμετοχή.
      Χαίρομαι που βρίσκεσαι εδώ μαζί μας και μιας και μας διαβάζεις από Γερμανία, κοιτά και εδώ:

      http://istanbul-reisetipps.blogspot.ch/p/willkommen_3.html

      Μια γερμανόφωνη εκδοχή για τους ενδιαφερόμενους εκεί.

      Πολλούς χαιρετισμούς και καλώς όρισες στην παρέα μας.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  7. Πρέπει όμως να παραδεχτούμε ότι όπως και στον Ελλαδικό χώρο,είναι εμφανή τα σημάδια της αλλοίωσης της ορθόδοξης λατρευτικής αισθητικής.Αυτό άρχισε περίπου το 1850 και συνεχίζεται έως σήμερα.
    Θοδωρή, να ζητήσω όταν μπορείς κάποιες αναφορές στους Αγίους Σέργιο και Βάκχο?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλησπέρα, Θοδωρή!
    Νιώθω πολύ τυχερή που έχω τη δυνατότητα χάρη στο Τι χαμπέρια από την Πόλη να έρχομαι σε επαφή με πράγματα που δεν μπορώ να δω από κοντά. Κάθε ανάρτησή σου είναι σαν τα τραγούδια που έχεις στο μπλογκ, με εναλλαγές πάρα πολύ συγκινητικές και ενδιαφέρουσες! Κάνεις πολύ καλά που αναδεικνύεις όχι τόσο προβεβλημένες περιοχές, ναούς κ.ά. από την Πόλη. Τι όμορφος και πλούσιος (εντός κι εκτός εισαγωγικών) ναός!
    Κάθε φορά που προγραμματίζω ταξίδι στην Πόλη, κάνω μια λίστα με μέρη που θέλω να επισκεφτώ. Η περιοχή του Αγίου Στεφάνου είναι μία από αυτές που μπαίνουν στη λίστα μου κάθε φορά, αλλά ακόμα δεν έχω καταφέρει να πάω!!! Και εσύ τώρα όχι μόνο μου το υπενθύμισες αλλά μου έξυσες και πληγή! Το μόνο που μπορώ να σου πω, γνωρίζοντας την αγάπη σου για τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο, είναι: "Αχ βρε Θοδωρή, τι με κάμνεις! (Κατά το αμίμητο του Κώστα Βουτσά στη Μάρθα Καραγιάννη: "Αχ βρε Κική, τι με κάμνεις!").
    Να είσαι πάντα καλά!!! Περιμένουμε το επόμενο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι σε κάμνω, τι σε κάμνω Μαράκι μου.Χαχα. Τον Γενάρη που θα βρεθείς στην Πόλη, το σίγουρο είναι οτι θα σε ξεποδαριάσω από το πολύ περπάτημα και τις κοινές περιπλανήσεις στα μήκη και στα πλάτη της Πόλης.
      Ανυπομονώ για τότε και μετρώ τις μέρες για να σε συναντήσω από κοντά φιλενάδα.
      Πολλούς χαιρετισμούς στο Περιστέρι.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  9. Θοδωρή, καταπληκτικὴ κι αὐτὴ ἡ ἀνάρτηση! Εἶναι ἐμφανεῖς οἱ δυτικὲς ἐπιρροὲς στὴν τεχνοτροπία ἀλλὰ παρόλα αὐτὰ ἡ ἐκκλησία παραμένει ἕνα στολίδι. Σὲ εὐχαριστοῦμε ποὺ μοιράζεσαι μαζί μας πολίτικες γωνιές!

    Νῖκος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Νίκο μου. Στολίδια είστε και εσείς που με την παρουσία της κοσμείτε τα ΧΑΜΠΕΡΙΑ.
      Σας ευχαριστώ πολύ και τα ξαναλέμε σύντομα.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  10. Αγαπητέ κύριε Καρρά.Προφανώς αναφέρομαι στην Ευρωπαική πλευρά της Πόλης και οχι στην Ασιατική, όπου πράγματι τα Πρηγκιπόνησα έχουν απέναντι τους τη Χαρταλιμή και το Παντήχι.Ευχαριστώ και πάλι για την φιλοξενία στον υπέροχο χώρο αυτού του θαυμάσιου ιστότοπου, που μας πιάνει απο το χέρι και μας πηγαίνει βόλτα στα στενά σοκάκια της Ολβιας Πόλης, στις εκκλησιές της και στις αμέτρητες ομορφιές της και μας ξαναθυμίζει η μας γνωρίζει θησαυρούς χαμένους μέσα στους μαχαλάδες της.Μας γεμίζει νοσταλγία, συγκίνηση και επιθυμία για ενα ακόμη ταξίδι στην Πόλη.Σύντομα.Τάσος Θεσσαλονίκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή