Στην Πόλη οι γαστρονομικές περιπλανήσεις δεν τελειώνουν ποτέ. Ένα μέρος όμως που λατρεύω ιδιαίτερα είναι το Nevizade. Έτσι όποτε τεθεί θέμα βραδινής έξοδου για φαγητό, το Nevizade είναι πάντα μέσα στα φαβορί. Ίσως για κάποιους να είναι ακριβή επιλογή (με ένα καλό φαγοπότι,γύρω στα 40 ευρώ το άτομο), ίσως για άλλους πολύ τουριστικό μέρος για να απολαύσει κανείς το φαγητό του (μαγαζάτορες που βλέπουν τους πελάτες μόνο σαν πορτοφόλια), ίσως...ίσως..ίσως. Ο κάθε άνθρωπος έχει τις προτιμήσεις του. Εγώ πάντως όσες φορές κι αν πήγα, έμεινα πολύ ευχαριστημένος και το συνιστώ σε κάθε ταξιδιώτη που έρχεται στην Πόλη.
Απόψε θα τιμούσαμε το Alem. Εδώ έκατσα και την πρώτη φορά που ήρθα στην Πόλη και έκανα και τον συνειρμό στον νού μου με τον Αλεμάο!
Αφού στρωθήκαμε και παραγείλαμε το μπουκαλάκι με το ρακί(δες κι εδώ), ήρθε η ώρα της παραγγελίας. Όχι με κάρτες και πολύ μπλά-μπλά, αλλά με τον δίσκο. Έτσι όπως αξίζει σε κάθε καλό μεζεδοπωλείο.
Αν το Taksım, το Πέρα και η İstiklal αποτελουν την καρδιά της Πόλης, το Nevizade αποτελεί το στομάχι της. Καλή μας χώνεψη!
 |
| Η λεζάντα του δρομάκου.Καλώς ήλθατε στο θρυλικό Nevizade |
Το Nevizade είναι ουσιαστικά ένας δρομάκος γεμάτος μαγαζάκια, το ένα δίπλα στο άλλο, με ειδικότητα στο φαγητό. Όλα λίγο πολύ προσφέρουν τον ίδιο τύπο φαγητού, κυρίως μεζέδες, αν και εγώ έχω προς το παρών μόνο 2-3 μαγαζιά που κάνω "παιχνίδι".
 |
| Ο κεντρικός δρομάκος αρχίζει να γεμίζει σιγά-σιγά,με τον Κεμάλ να παρατηρεί από ψηλά |
Ο πιτσιρικάς με τον δίσκο λοιπόν έφτασε! Άντε τώρα να πρωτοδιαλέξεις! Όλα λαχταριστά και πεντανόστιμα! Κρεατικά, χορταρικά, θαλασσινά, ότι ποθεί ο καθένας. Το αστείο είναι ότι ενώ στην αρχή το παίζω δύσκολος, στο τέλος πάντα παίρνω τον μισό δίσκο και βάλε!
Για να μην δίνω στόχο όμως και να με λένε φαγά ο Μπάμπινος, ο Πετονιάς, ο Μύρων και οι υπόλοιποι, τα παραγγέλνω λίγα-λίγα. Οι πρώτοι μεζέδες έμειναν στο τραπέζι λοιπόν. Μια ακόμη θαυμάσια βραδιά είχε μόλις αρχίσει.
Καλή παρέα, καλό ποτό, φαγητό και μουσική....τί άλλο θέλει κανείς;
Να μπορούσα να σταματήσω τον χρόνο στο Nevizade, να είναι η ζωή μια συνεχής απόλαυση.
Τίποτα όμως ως γνωστόν δεν κρατάει παντοτινά. Οι ώρες κύλησαν. Το Nevizade άδειαζε και ήρθε και η σειρά μας να πούμε αντίο.
Όχι απογοητευμένοι βέβαια, αλλά γοητευμένοι.Αν το Taksım, το Πέρα και η İstiklal αποτελουν την καρδιά της Πόλης, το Nevizade αποτελεί το στομάχι της. Καλή μας χώνεψη!
φιλε μου συγχαρητηρια για την ωραια σου πραγματικα προσπαθεια αλλα δεν ειδα να αναφερεις τους TATAVLA KEYFI που με την αυθεντικη τους μουσικη και τα τραγουδια τους μας εχουν εντυπωσιασει. ευχαριστω για την φιλοξενια
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα'σαι καλά και εσύ για το περιεκτικό σχόλιό σου.Το συγκρότημα το είχα μόνο αμυδρά ακουστά.Το παραδέχομαι..εξάλλου προτιμώ να δηλώσω ότι δε ξέρω κάτι παρά να το παίξω διάνοια και ξερόλας.
ΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ που τους ανέφερες.Θα προσπαθήσω να έχω ένα θέμα με αυτούς στο μέλλον.
Χαιρετισμούς από την Πόλη.
Θοδωρής
Αχ τι με κάνεις τσιγέρι μου... Θέλω ν'αγιάσω και οι πειρασμοί δε με αφήνουν για. Έλεγα να έρτω το καλοκαίρι μα... ξεσηκώθηκα τώρα... Αν πας νωρίτερα απε μένα στο Nevizade να πιείς και μια ρακί στην υγειά μας για να έρτουμε γρήγορις. Να με πεις όμως, πώς θα πάγουμε στον παράδεισο τούτο... με ταξί, με τράμ, με το μετρό. Θέλω λεπτομέρειες. Καλό απόγευμα.
ΑπάντησηΔιαγραφή