Ένα κεμπαπτζίδικο αλλοιώτικο απ'τα άλλα

You will be redirected to the new page in

seconds

Υπάρχουν ορισμένες προσκλήσεις που δύσκολα μπορεί να αρνηθεί κανείς. Μια από αυτές έλαβα και εγώ από την ομάδα διάσωσης του AKUT. Με προσκάλεσαν λοιπόν σε ένα κεμπαπτζίδικο στο Kurtuluş. Η ιδιομορφία του εν λόγω μαγαζιού είναι ότι η ψησταρία είναι χτισμένη ακριβώς μαζί με τα χαμηλωμένα τραπεζάκια. Αυτό και μόνο δημιουργεί μία πολύ ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και το κάνει τόσο αλλοιώτικο από τα κοινά μαγαζιά κεμπάπ!

Τα πρώτα συνοδευτικά, στο βάθος δεξιά, ετοιμάστηκαν σιγά-σιγά

Ο ψήστης ετοίμασε τα ψητά λαχανικά και συνοδευτικά. Ψητές ντοματούλες, πιπεριές, κρεμμύδια με συνοδεία φρεσκοπλυμμένου ευδωδιαστού μαιντανού, καθώς και ψητές μα συγχρόνως αφράτες πιτούλες. Απλά μα ονειρεμένα!

Έτοιμες και οι σούβλες. Mας παρουσιάζονται λίγο πριν ξαπλώσουν στο καρβουνιασμένο κρεββάτι τους!

Ακολουθούν στιγμές που τα λόγια και οι κουβέντες λιγοστεύουν, καθώς όλοι συγκεντρώνονται στο ψήσιμο των κρεατικών και τις κινήσεις του ψήστη. Η προσμονή μεγαλώνει, οι μυρωδιές σκλαβώνουν τις μύτες μας και έχω την εντύπωση πως από στιγμή σε στιγμή θ'αρχίσουν να μου τρέχουν τα σάλια.

Παρακολουθώντας τις αναθυμιάσεις και τις σαν ιεροτελεστία κινήσεις του ψήστη

Ακολούθησε πραγματική μάχη. Οι επιθέσεις του ψήστη με γεμάτες σούβλες στα πιάτα μας, επιστρέφονταν πίσω άδειες χωρίς σημάδια κούρασης από την πλευρά μας. Όταν είδε πως δεν μπορούσε να μας κερδίσει με τα σουβλιά του, επιστράτευσε τα κεμπάπ απ'τα Άδανα. Κεμπάπ χορταστικά και πικάντικα, ικανά να φρενάρουν την πείνα οποιουδήποτε γαστρονόμου πολεμιστή! Όχι απόψε πάντως. Η μάχη αποδείχτηκε άνιση. Σε μια τελευταία προσπάθεια αντεπίθεσης, ο ψήστης αντέταξε λαχταριστά και ζουμερά μοσχαρίσια μπριζολάκια μα μπορώ να παραδεχτώ πως δεν πτοήθηκα καθόλου.

Μη μπορώντας να μας χορτάσει, ο ψήστης ανάβει φωτιά για δεύτερη φορά

Ο ψήστης έχασε την φλόγα του, τα κάρβουνα αργόσβηναν και τον αναγκάσαμε ξαναβάλει φωτιά. Είχαμε τελικά επικρατήσει. Καταβροχθίσαμε όλα τα όπλα του. Ήταν πάντως μια μάχη που την απολαύσαμε όλοι μας και δίνωντας τα χέρια με τον ψήστη δηλώσαμε όλοι μας ευχαριστημένοι. Δώσαμε μάλιστα και υπόσχεση να τον ξαναεπισκεφτούμε. Τον χειμώνα ειδικά, με το τσουχτερό κρύο έξω, θα είναι τρομερή απόλαυση να βρεθούμε στην ζεστασιά της θράκας του.

Φεύγοντας συναντήσαμε τον Κεμάλ σε ένα κάδρο κοντά στην έξοδο. Κρατούσε το αγαπημένο του ρακί στο χέρι. Τσουγκρίσαμε τα μισοάδεια μας ποτήρια μαζί του και αποχαιρετήσαμε το υπέροχο αυτό κεμπαπτζίδικο από τα Ταταύλα.