Κυριακή 5 Ιουνίου 2011

Νοιώθωντας σαν Πρίγκηπας

You will be redirected to the new page in

seconds
Μια έντονη εβδομάδα στην δουλειά έφτασε στο τέλος της. Σκέφτηκα λοιπόν να εκμεταλευτώ τον καλοκαιρινό καιρό και να πραγματοποιήσω έναν απολαυστικό περίπατο στην παραλία του Bostancı, να ξαπλώσω στο γρασίδι και να καταστρώσω τα προσεχή σχέδια μου, τόσο στον χώρο της δουλειάς όσο και στην αναζήτηση νέας κατοικίας.
Ένα απ'τα καλά της Πόλης είναι πως κάθε μέρα δεν είναι ίδια με την προηγούμενη και όλες οι αποφάσεις και επιλογές, ξεχυλίζουν από αυθορμητισμό. Καθώς λοιπόν βρέθηκα στην πλατεία του Βostancı, και αντικρίζοντας την απέραντη έκταση που φτάνει σχεδόν ως το προάστιο του Fenerbahçe, η ματιά μου έπεσε σε μια φωτεινή ταμπέλα της προβλήτας του λιμανιού. "Πριγκηπονήσια, αναχώρηση σε 5 λεπτά". Έκανα μια βιαστική σκέψη και δίχως να το σκεφτώ δεύτερη φορά πήδηξα στο πλοίο. Εξάλλου τα Πριγκηπόνησα απέχουν μόνο γύρω στα 20-25 λεπτά από το Bostancı.
Χαρακτηριστική κατοικία, που συναντά κανεις σε όλα τα Πριγκηπόνησα
Η Πρίγκηπος (Büyükada), το τέταρτο νησί, με τον μεγαλύτερο πλυθησμό, τα πανέμορφα σπίτια μα και με το ξακουστό μοναστήρι του Άι-Γιώργη του Κουδουνά. Ονομασία που πάρθηκε επειδή όταν τα παλιά χρόνια, έταζαν τα παιδιά στον Άγιο τους κρεμούσαν κουδούνια!

Παντού πανέμορφα σπίτια με τεράστιες αυλές στην Πρίγκηπο
Εννοείται πως στα Πριγκηπονήσια δεν υπάρχουν καθόλου αυτοκίνητα, μηχανάκια και οποιοδήποτε άλλο μηχανοκίνητο μέσο. Είναι κάτι το οποίο λατρεύω!

Βλέποντας σπίτια σαν και αυτά, στέκομαι και ταξιδεύω μαζί τους στον χρόνο
Περπατώντας στα στενά της Πρίγκηπου, χάθηκα πραγματικά στον χρόνο. Τόσα παλαιά και πανέμορφα σπίτια, στέκουν ακόμα εκεί και μου θυμίζουν σε πόσο ιδιαίτερο και γαλήνιο μέρος βρίσκομαι.
Το Μοναστήρι του Άι-Γιώργη στη κορυφή της Πρίγκηπου
Τρίτο νησί η Χάλκη (Heybeliada), και η ομορφιά συνεχίζεται! Φυσικά δεσπόζει και εδώ στην κορυφή του καταπράσινου βουνού η Θεολογική Σχολή της.
Η πανέμορφη Χάλκη
Η θεολογική σχολή στην κορυφή του βουνού
Η όψη της σχολής μέσα απο τον αυλόγυρο της
Το υπέροχο με όλα τα Πριγκηπονήσια, εκτός των άλλων, είναι η αρχιτεκτονική των αρχοντικών της που πιστεύω πως δεν είναι μόνο δικό τους χαρακτηριστικό. Τέτοια αρχοντιά και μοναδικότητα πιστεύω πως υπήρχε σε όλη την Πόλη. Απλά αποκομμένα κάπως από την υπόλοιπη Κωνσταντινούπολη δεν ακολούθησαν την εξέλιξη του υπερπλυθησμού της και διατήρησαν αυτό το ανεπανάληπτο στοιχείο. Πολλές φορές σκέφτομαι την Πόλη πριν 80-100 χρόνια. Σίγουρα η πιο όμορφη του κόσμου όλου.
Δίπλα ακριβώς απο την Χάλκη έχουμε την Αντιγόνη (Burgazada) και την Πρώτη(Kınalıada), η μια πιο όμορφη από την άλλη!
Η Αντιγόνη
Η Πρώτη, με τις χαρακτηριστικές κεραιές στην κορυφή της
Η υπέροχη θέα που απολαμβάνει κανείς από όλα τα νησιά
Αφου περιπλανήθηκα αρκετά στα δρομάκια της Πρώτης, άρχισε το μυαλό μου να φτιάχνει σενάρια εγκατάστασής μου σε ένα από αυτά τα τόσο ξεχωριστά μέρη.' Ισως βγεί κάτι καλό μέσα από αυτήν την ημέρα.
Πως θα ήθελα να αγνάντευα τέτοια θέα κάθε μέρα
Στάθηκα στην παραλία της Πρώτης και απόλαυσα την απόλυτη γαλήνη με θέα την απέραντη Πόλη απέναντι. Ο αυθορμιτισμός μου με αντάμειψε με αυτήν την υπέροχη επίσκεψη στα Πριγκηπονήσια. Υπήρχε μόνο ένας τρόπος να τελειώσει αυτή η ωραία μέρα. Με ένα απλό δείπνο πάνω στο κύμα!
Τί άλλο μπορεί να ζητήσει κανείς, όταν έχει τέτοιες απολαύσεις μπροστά του; Υπέροχη παρέα, θάλασσα, καλό φαγητό και την πιο όμορφη πόλη του κόσμου!!!

1 σχόλιο: