Σε τούτη την τεράστια πόλη με τα τόσα πολλά εκατομμύρια ανθρώπων υπάρχουν τόσα πολλά είδη να μετακινηθεί κανείς. Λεωφορεία, πλοία, ταξί, μετρό, τραμ, τελεφερίκ. Μέχρι και καταμαράν διαθέτει η μοναδική αυτή πόλη. Ένα από τα πιο ιδιαίτερα μα συνάμα και ριψοκίνδυνα είναι τα Dolmuz. Είναι κάτι σαν ταξί όμως σε πιο μεγάλη έκδοση.
Τα μεγάλα αυτά ταξί λοιπόν έχουν αφετηρία και τέρμα και στην ενδιάμεση διαδρομή σε αφήνουν όπου εσύ θελήσεις. Βέβαια το Dolmuz ξεκινά από την αφετηρία μόνο όταν γεμίσει. Οι 8 θέσεις του άλλοτε γεμίζουν σε δευτερόλεπτα μα έχω περάσει και νύχτες στο Bostancı και στο Kadiköy περιμένοντας περισσότερο από 20 λεπτά.
 |
| Στο εσωτερικό του Dolmuz |
Ο οδική συμπεριφορά των οδηγών πάντως είναι μία σκέτη τρέλα. Οδηγούν κυριολεκτικά σαν τρελοί ή σα να παίρνουν μέρος σε ράλλι. Σφήνες, αντικανονικές προσπεράσεις και μικροπαραβάσεις είναι ρουτίνα. Μέχρι και με κόκκινο περνάνε οι αθεόφοβοι.
 |
| Οδήγηση με τις πόρτες ανοιχτές. Όλα είναι πιθανά στο Dolmuz |
Είναι πάντως το πιο γρήγορο μέσο να μετακινηθείς στους δρόμους της πόλης. Εγώ τους οδηγούς αυτούς τους φωνάζω: πειρατές...πειρατές της ασφάλτου. Ξέρουν όλους τους εναλλακτικούς δρομάκους ώστε να αποφεύγουν την κίνηση και αγνοούν τους πάντες και τα πάντα εκτός από τους δικούς τους συναδέλφους. Αληθινοί πειρατές στα απέραντα ''πελάγη'' της Πόλης.
Φυσικά δε φτάνει μόνον αυτό. Υπάρχει και το αντίστοιχο Dolmuz σε λεωφορειάκι. Χωράει γύρω στους 12 καθιστούς και άλλους τόσους όρθιους και όταν γεμίζει είναι πραγματική αποθέωση. Αχ....πόσες φορές περάσαμε τον κύριο ''Σταμάτη'' χωρίς ίχνος ενδιασμού και εγώ να είμαι μέσα!Συνήθησα πλέον και δεν μου κάνει τρομερή εντύπωση.
 |
| Σταματώντας για μεταεπιβίβαση στο φανάρι. Όπου ναι 'ναι, όπως να'ναι! |
 |
| Κόψε φάτσα και βγάλε συμπέρασμα....ένας αληθινός πειρατής της ασφάλτου |
Τα διακοσμητικά γούστα των οδηγών είναι κάτι ιδιαίτερο ασχέτως του αν συμφωνεί κάποιος ή όχι. Εκεί όμως που δε χωράει αμφιβολία είναι στην ικανότητα αυτών των ανθρώπων να ανταπεξέλθονται κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες εργασίας. Φοβερή κίνηση στους δρόμους, δύσκολα τροχοφόρα για οδήγηση, συνεχείς στάσεις και φυσικά σε κάθε επιβίβαση εισπράττει χρήματα και δίνει πίσω τα ρέστα. Και όλα αυτά εν κινήση. Όποιος βρεθεί σε ένα γεμάτο λεωφορείo Dolmuz θα με καταλάβει. Είναι τρελοί αυτοί οι πειρατές.
Σαν βρεθώ στον προορισμό μου ή φτάσω ως το τέρμα-λημέρι τους, κάνω πάντα τον σταυρό μου. Πρώτον γιατί έφτασα στον προορισμό μου σώος, δεύτερον γιατί κάθε διαδρομή δεν είναι ποτέ ίδια με την προηγούμενη και τρίτον γιατι είμαι τυχερός να ζώ μια ζωή γεμάτη ιδιαιτερότητες, μικρές ή μεγάλες δεν έχει και πολύ σημασία.
 |
| Ένα απο τα λημέρια των πειρατών |
 |
| Το λημέρι του Τάξιμ |
Τα μεγάλα αυτά ταξί λοιπόν έχουν αφετηρία και τέρμα και στην ενδιάμεση διαδρομή σε αφήνουν όπου εσύ θελήσεις. Βέβαια το Dolmuz ξεκινά από την αφετηρία μόνο όταν γεμίσει. Οι 8 θέσεις του άλλοτε γεμίζουν σε δευτερόλεπτα μα έχω περάσει και νύχτες στο Bostancı και στο Kadiköy περιμένοντας περισσότερο από 20 λεπτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου