Για φαγοπότι στο Anadolu Kavağı

You will be redirected to the new page in

seconds

Κάπου στις αρχές του καλοκαιριού είχα περιγράψει την απόλυτη βοσπορινή βαρκάδα που κατάφερα να απολαύσω. Στην τελευταία στάση,λ ίγο πριν τον Εύξεινο Πόντο, είχα δώσει μια μερακλίδικη γαστρονομική ''μάχη'' σε ένα από τα παραθαλάσσια εστιατόρεια του Anadolu Kavağı. Από τότε κιόλας είχα δώσει την υπόσχεση να ξαναγυρίσω σε τούτο το θαλασσοχώρι για ένα καινούριο φαγοπότι με θέα τον παρθένο Βόσπορο. Και όταν δίνω μιά υπόσχεση, την τηρώ πάντα...

Φτάνoντας και πάλι στο Anadolu Kavağı

Με τα ερείπια του βυζαντινού κάστρου να δεσπόζουν στην κορυφή του λόφου

Το Anadolu Kavağı είναι ουσιαστικά ένα μικρό ψαροχώρι που το καλοκαίρι υποδέχεται αρκετό κόσμο. Τον χειμώνα όμως με τον τσουχτερό βοσπορινό άνεμο να μπαίνει στα στενά, πιστεύω οτι δύσκολα θα συναντά κανείς άνθρωπο στον δρόμο. Σαν κύρια ασχολία των κατοίκων παρατήρησα το ψάρεμα καθώς και τον -εστιατοριακό- τουρισμό.

Η προβλήτα του χωριού με τα ταβερνάκια του...

...και τους ψαράδες να ετοιμάζουν τα δίχτια τους για την επόμενη ψαριά

Περιπλανήθηκα για λίγο στα στενάκια του χωριού, που δεν έχει να προσφέρει κάποιο ιδιαίτερο θέαμα. Το μόνο συναίσθημα που πήρα, ήταν πώς σε τούτο το μέρος ο χρόνος κυλάει αργά-αργά και τίποτα δεν γίνεται να διαταράξει τούτον τον ρυθμό. Φυσικά μια επίσκεψη στο βυζαντινό φρούριο στην κορυφή του βουνού θα αξίζει τον κόπο. Εγώ σήμερα δεν την τόλμησα. Σαν δικαιολογία παρέθεσα οτι σύντομα θα σουρούπωνε και δε θα ήταν καλό να βρεθούμε εκεί πάνω τούτη την ώρα. Σαν ανεπίσημη δικαιολογία όμως τολμώ να σας εκμυστηρευτώ πως στο μυαλό μου τριγύριζαν ήδη καραφάκια με ρακί και πιατάκια με λαχταριστούς μεζέδες.

Σκυλίσια ζωή.....ο χρόνος κυλάει με άλλους ρυθμούς στο Anadoly Kavağı...ακόμα και για τα τετράποδα

Κάτι το ύψος μου και κάτι τα χαμηλά σπίτια του χωριού...παραλίγο να το φάω το κεφαλάκι μου

Την προηγούμενη φορά είχα καθήσει στο Kavak Doğanay και είχα μείνει πολύ ευχαριστημένος παρά τις ''τσιμπημένες'' τιμές. Δεν υπήρχε λόγος να αλλάξω την προτίμησή μου και επέλεξα πάλι το ίδιο μαγαζί. Πριν καλά-καλά κάτσω η παραγγελία για το ρακί είχε κιόλας δωθεί. Σύντομα ο δίσκος με τους μεζέδες ήρθε στο τραπέζι μου για να με καλωσορίσει.

Οι μεζέδες με καλωσόρισαν κι εγώ με την σειρά μου τους τίμησα με την παραγγελία μου!

Η μικρή σαλάτα με τα θαλασσινά φύκια μεταπηδά αμέσως από τον δίσκο στο τραπέζι μου. Από'κεί και έπειτα αρχίζω σχεδόν πάντα να περιεργάζομαι τα πιάτα με τους απλοικούς μα συνάμα πεντανόστιμους μεζέδες. Στο τέλος βέβαια καταλήγω να μεταφέρω εξ'ολοκλήρου το περιεχόμενο της κινητής τούτης βιτρίνας απευθείας στο τραπέζι μου!!!

Η λακέρδα ήταν μία από τις καλύτερες που έχω φάει ποτέ

Κατά διαστήματα έκανα μερικές στάσεις για να κρυώσουν τα μαχαιροπήρουνα που είχαν πάρει φωτιά. Και αυτό όχι από σεβασμό προς αυτά μα για να απολαύσω την γαλήνια θάλασσα και τα υπέροχα χρώματα του ορίζοντα.

Αχ.....τι όμορφα που μου φαίνονται όλα σε τούτο το γαλήνιο ψαροχώρι!!!

Η μελιτζανοσαλάτα διαφορετική από την συνήθη κρεμώδη όψη και υφή της , παρ'όλα αυτά γευστικότατη

Oι γαρίδες με μιά βουτηράτη μυρωδιά να μοσχοβολά και με το kırmızı pul biber να τους δίνει μιά εκρηκτική πικάντικη γεύση

Τα πιάτα έρχονταν και ξαναέρχονταν και το μπουκάλι με το ρακί άρχισε να φανερώνει τον πάτο του. Κάπου εκεί ανάμεσα στο γεμάτο στομάχι και ζαλισμένο κεφάλι άρχισα να συνειδητοποιώ ότι δεν απείχα και πολύ από το να χάσω το καράβι της επιστροφής. Παρ'όλα αυτά υπήρχε καιρός για ένα τελευταίο ποτηράκι μα κυρίως για να απολαύσω μερικά τελευταία λεπτά γαλήνης και απόλυτης βοσπορινής ομορφιάς. Η εικόνα με το βαρκάκι δίπλα μου, τα ήρεμα νερά και η εναλλαγή γαλανού ουρανού με την κοκκινωπή χροιά του ηλιοβασιλέματος με έκαναν να αισθανθώ για ακόμα μιά φορά τόσο τυχερός που περιπλανιέμαι στην μοναδική Πόλη και τα βοσπορινά νερά της.

Πως να μην νοιώθει κανείς ευτυχής όταν έχει τέτοιες εικόνες μπροστά στα μάτια του;