Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2012

Η Παναγία του Βεφά ''αγκαλιάζει'' όλον τον κόσμο

You will be redirected to the new page in

seconds
Η Πόλη έχει την μοναδική ικανότητα να σε κάνει να μην πλήττεις ποτέ και διαρκώς να σου προσφέρει ιδιαίτερες στιγμές και καινούριες συγκινήσεις. Όλα αυτά και άλλα πολλά είδα και ένιωσα τούτο το πρωινό, όταν επισκέφτηκα την εκκλησία της Παναγίας και το ομώνυμο Άγιασμα στο Βεφά. Είχα διαβάσει κάτι σχετικά για την διασημότητα και την προσέλευση των πιστών μα δεν μπορούσα να φανταστώ την έκταση και τον όγκο των επισκεπτών.
Η είσοδος του ναού
Η ιδιομορφία που συνάντησα στην Παναγιά του Βεφά είναι πώς οι επισκέπτες στην πλειοψηφία τους δεν είναι χριστιανοί. Κάθε πρώτη του μηνός άνθρωποι όλων τον θρησκειών προσέρχονται στην Παναγιά του Βεφά για να προσευχηθούν, να πάρουν την Ευλογία Της και να Την παρακαλέσουν για κάποια χάρη.
Η ουρά του κόσμου φτάνει έξω από τον ναό εώς και πολλά μέτρα έξω στον δρόμο
Τα κεριά ανάβουν κατά εκατοντάδες. Σπάνια έχω δεί σε εκκλησία στην Πόλη τόσα πολλά κεριά αναμμένα
Οι περισσότεροι επισκέπτες είναι κυρίως γυναίκες μουσουλμάνες που περιμένουν υπομονετικά αρκετές ώρες ώστε να διαβαστούν από τον παπά και ύστερα να κατέβουν τα σκαλοπάτια που υπάρχουν μέσα στον ναό ώστε να παραλάβουν το Άγιασμα. Κατά την διάρκεια της αναμονής θα βρούν χρόνο να σταθούν μπροστά από τις Εικόνες της Παναγίας και να ''συνομιλήσουν'' μαζί Της, ανοίγοντας τις καρδιές τους, εξιστορώντας τα πάθη τους και εκφράζοντας τις ευχές τους.
Καρτερικά προσμένουν οι προσκυνητές...
...ώσπου να έρθει η σειρά τους και να ευλογηθούν από τον παπά
Τα σκαλοπάτια μέσα στον ναό οδηγούν στον κάτω όροφο. Η προσέλευση είναι τεράστια γιατί εκεί βρίσκεται το Άγιασμα
Μιά πολύ συγκινητική φωτογραφία. Μουσουλμάνα προσεύχεται στην Παναγία, με τον Άγγελο της τοιχογραφίας παρατηρητή
Εντύπωση μου έκαναν και τα κουτιά με τις εκκλήσεις που βρίσκονται στους τοίχους. Όλοι όσοι προσέρχονται στον ναό φροντίζουν να έχουν και από ένα κλειδάκι. Ρίχνοντας ένα χαρτάκι με την ευχή στην εισδοχή του κουτιού, παράλληλα προσπαθούν να το ανοίξουν βάζοντας το κλειδί τους στην κλειδαριά του κουτιού. Αν αυτό ανοίξει, σημαίνει πως η πίστη είναι από καρδιάς και το Θαύμα της Παναγίας έγινε. Το κουτί απ'ότι άκουσα από μερικούς δεν ανοίγει και απλά αποτελεί κάτι σαν αξιοθέατο την εκκλησίας. Είναι και αυτό μιά άποψη για τους πραγματιστές και ορθολογικά σκεπτόμενους.
Προσωπικά πιστεύω ότι πρόκειται καθαρά για θέμα πίστης. Αν δεν πιστεύεις βαθιά μέσα σου, το κουτί δεν πρόκειται να ανοίξει ποτέ.
Επισκέπτρια έχει ήδη ρίξει το χαρτί με την ευχή και προσπαθεί με το κλειδί να ανοίξει το κουτί.
Κάθισα σε μία γωνία και παρατηρούσα όλα όσα μοναδικά έβλεπα. Να πώς την αλήθεια ένιωθα λιγάκι ξένος με την φωτογραφική μηχανή στο χέρι και εντελώς χαλαρός, σε αντίθεση με τις μουσουλμάνες που ευλαβικά προσεύχονταν. Πού και πού οι ματιές τους με κάρφωναν και ήταν σαν να μου έλεγαν: ΄΄Τι γυρεύεις εσύ εδώ; Να μας φωτογραφίζεις σαν τουρίστας και να ''μολύνεις''τον χώρο΄΄, μα είχα και 'γω θαμπωθεί με το μέγεθος της προσέλευσης και την προσήλωση των επισκεπτών.

Μουσουλμάνοι περιμένουν να ευλογηθούν ενώ η τοιχογραφία μαρτυρά την καταστροφή των Σεπτεμβριανών. Η αντίθεση είναι μεγάλη.
Στην Ελλάδα χρησιμοποιείται ο όρος ''Κρυπτοχριστιανισμός'' για να εξηγήσει την προσέλευση μουσουλμάνων στις εκκλησίες. Δε το αμφισβητώ μα κάνω και άλλους πιό απλοικούς συλλογισμούς. Οι άνθρωποι αυτοί δεν ήρθαν κρυφά σήμερα στο Βεφά, ούτε αρνούνται οτι είναι πιστοί μουσουλμάνοι. Πιστεύω πως λαμβάνουμε υπόψιν κάποιες πτυχές της μουσουλμανικής θρησκείας από λάθος οπτικό πεδίο. Δυστυχώς έχουμε δεχθεί στην Ελλάδα πρεσβευτές του Ισλάμ από χώρες που ο φανατισμός κυριαρχεί και οι οποίοι είναι αδύνατον να δεχθούν συνύπαρξη με οτιδήποτε διαφορετικό. Στην Πόλη όμως καθώς και σε περιοχές που άκμαζε και υπάρχει Ελληνισμός, ίσως υπάρχει μιά άλλη αντιμετώπιση ανάμεσα στους αλλόθρησκους συνπολίτες. Αναφέρομαι φυσικά σε ανθρώπους, γείτονες και φίλους και όχι σε πολιτικά και λοιπά παιχνίδια και σκοπιμότητες.
Η Ντουιγκού μου κράτησε το κλειδί σαν φυλαχτό πάνω της
Η επίσκεψη στην Παναγιά του Βεφά πέρασε πολλά μηνύματα στο μυαλό μου και αφήνοντας τον ναό Της είχα πάρει πολλά. Το πιό σημαντικό από αυτά ήταν να προσπαθώ να αγαπώ και να σέβομαι όλον τον κόσμο ανεξαρτήτως πίστεως και προέλευσης. Αυτό εξάλλου κάνει και η Παναγιά....ανοίγει απλώχερα την αγκαλιά Της και βάζει μέσα Της ολάκερο τον κόσμο.

4 σχόλια:

  1. Θοδωρή σε ευχαριστώ για αυτά που μου έφερες στην μνήμη μου με αφορμή τη τελευταία γλαφυρότατη ανάρτηση σου. Με την άδεια σου θέλω να αναφερθώ στο πολύ ενδιαφέρον ιστορικό του αγιάσματος του Βεφά.
    Το αγίασμα αυτό είναι βυζαντινό και βρίσκεται στην περιοχή Vefa δίπλα στην Ataturk Bulvari και απέναντι από τη μονή του Παντοκράτορα το γνωστό Zeyrek camii. Πιθανολογείται ότι χτίστηκε πάνω στα ερείπια του ναού "Σφωρακίου του Πατρικίου" που έζησε και δοξάσθηκε την εποχή των αυτοκρατόρων Αρκαδίου, Θεοδοσίου και Μαρκιανού. Η συνοικία ονομαζόταν "τα Σφωρακίου". Μετά την άλωση η περιοχή ονομάστηκε Vefa Meydan από τον διάσημο Τούρκο μουσικό και ποιητή Seyh eb-ul Vefa. Στην πλατεία του Vefa κατά τον Παπαρρηγόπουλο σύμφωνα με τα θρυλούμενα, είναι θαμμένος ο τελευταίος αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος και δίπλα του ο αράπης που τον σκότωσε. Μετά την άλωση της Πόλης ο ναός κατεδαφίστηκε και τα υλικά του χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή διαφόρων τζαμιών και ο χώρος μετατράπηκε σε κήπο λαχανικών που τον έλεγαν Karagoz Bostan και το καλλιεργούσαν χριστιανοί.
    Το 1750 το μποστάνη ανήκε σε μακεδόνα ιερέα ,και πουλήθηκε από αυτόν σε Ηπειρώτη ομογενή. Αναφέρει η Ισμήνη Καμπάνταη «Από κάποιον Ηπειρώτη, έναν από τους χιλιάδες που άφηναν τα κακοτράχαλα βουνά της ηπειρωτικής Ελλάδας και γύρευαν την τύχη τους στην Πόλη». Ο ηπειρώτης συνέχισε να καλλιεργεί το κτήμα χωρίς να γνωρίζει ότι σε εκείνο το χώρο υπήρχε αγίασμα. Η κόρη του κτηματία ονειρεύθηκε ότι στο χώρο υπήρχε αγίασμα. Μετά από ανασκαφές το 1755 ανακαλύφθηκε υπόγεια στοά στο βάθος της οποίας βρέθηκε και η δεξαμενή. Στο ίδιο σημείο βρέθηκε και η μαρμάρινη εικόνα της Κοίμησης της Θεοτόκου με χρονολογία 1080. Μετά από αυτή την ανακάλυψη ο κήπος μετονομάσθηκε από τους Τούρκους Ayazmali Bostan.
    Σα τέλη του 19ουαι. πέρασε στα χέρια της Μακεδονικής Φιλεκπαιδευτικής Αδελφότητας της Κωνσταντινούπολης. Η Αδελφότητα έκανε πολλές αλλαγές και επισκευές στο αγίασμα. Το 1871 έκλεισε τα παλιά σκαλοπάτια που βρίσκονταν κοντά στο Άγιο Βήμα και άνοιξε τα σημερινά στη δεξιά πλευρά. Για να φθάσει κανείς στην δεξαμενή του αγιάσματος από την εκκλησία, κατεβαίνει 12 σκαλοπάτια. Λέγεται πως εκτός από τα διάφορα τάματα φυλάσσεται εκεί και η μαρμάρινη εικόνα, σπασμένη, μέσα σε ορειχάλκινη θήκη. Το 1877 έκτισε το γυναικωνίτη. Το 1878 άνοιξε τα σκαλοπάτια στην αριστερή πλευρά. Το 1888 έκτισε την οικοδομή και τα γραφεία. Το 1894 επισκεύασε το Άγιο Βήμα που είχε καταστραφεί από σεισμό. Το 1899 έκτισε το νάρθηκα.
    Το αγίασμα που σώθηκε δύο φορές από μεγάλες πυρκαγιές που ξέσπασαν στην περιοχή το 1896 και το 1918 καταστράφηκε τη νύχτα της 6ης Σεπτεμβρίου του 1955. Επισκευάστηκε όμως και λειτουργεί μέχρι και σήμερα όπου προσέρχονται χριστιανοί και μουσουλμάνοι. Κι εδώ, όπως και στις Βλαχέρνες, μαζί με τους χριστιανούς κάθε πρωτομηνιά, Τούρκοι, άνδρες και γυναίκες, περιμένουν υπομονετικά να πάρουν αγίασμα για να ραντίσουν τα σπίτια και τα μαγαζιά τους. Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς δε, η ουρά που σχηματίζεται φτάνει τα χίλια μέτρα.

    Γιώργος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιώργο μου πάντα έχεις την άδεια να αναφέρεις κάποιες περαιτέρω πληροφορίες.Αρκετές φορές αποφεύγω να γράφω στα κείμενα μου πολλά στοιχεία και γεγονότα για να μην το ''φορτώνω'' και να το κρατώ λιγάκι ανάλαφρο και σε προσωπικό ύφος.
      Επομένως για όσους αγνοούν κάποια γεγονότα,οι πληροφορίες αυτές είναι πολύ χρήσιμες.
      Σου στέλνω πολλά φιλιά και χαιρετίσματα.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  2. Μπορείτε σας παρακαλώ να μου στείλετε στο email μου την εικόνα της Παναγίας του Βεφά? Στη σχετική σελίδα σας δεν υπάρχει η εικόνα.
    sailorhunter47@yahoo.gr
    Κώστας Δημητριάδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θοδωρή επειδή με εντυπωσιασετο άρθρο σου λέω όταν επισκεφθούμε την Πόλη (25η/3) να επιχειρήσω να πάω στο Αγίασμα. θα βρω ανοιχτή την εκκλησία λες;;

    Γιώργος Τ
    Θεσσαλονίκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή