Πέμπτη 4 Ιουλίου 2013

Το ανιστόρητο μουσείο

You will be redirected to the new page in

seconds
Έπειτα από σχεδόν 3 χρόνια περιπλανήσεων στην Πόλη και μετά από αρκετές αναβολές, πήρα την απόφαση να επισκεφτώ το αρχαιολογικό μουσείο της Πόλης, με την βεβαιότητα οτι ο χώρος φιλοξενεί αμέτρητους και ανεκτίμητους αρχαιολογικούς θυσαυρούς. Εξάλλου στα εδάφη της Τουρκίας υπήρξαν ή πέρασαν δεκάδες έθνη με σπουδαία πολιτισμική επιρροή, μεγάλη κληρονομιά και επίσης λόγω της εξάπλωσης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, υπήρξαν δεσμοί και με άλλες περιοχές εκτός Ασίας. Τελικά η πεποίθησή μου επιβεβαιώθηκε και στο αρχαιολογικό μουσείο της Πόλης υπάρχει ένας σπουδαίος αριθμός εκθεμάτων από πολλές περιοχές, περιόδους και πολιτισμούς. Επίσης έχει γίνει καλή δουλειά όσον αφορά τις κτιριακές εγκαταστάσεις και την εποχιακή ταξινόμηση. Τέλος το εισητήριο των 10 τουρκικών λιρών δεν αφήνει περιθώρια για παράπονα, αν αναλογιστεί κανείς τις ακριβές τιμές εισητηρίων στα υπόλοιπα αξιοθέατα.
Το αρχαιολογικό μουσείο της Πόλης
Το μουσείο είναι χωρισμένο σε περισσότερα από ένα κτίρια, γεγονός που διευκολύνει την χρονολογική ταξινόμηση. Στο πρώτο κτίριο που συναντά κανείς μετά την είσοδο, υπάρχουν αρκετά Μεσοποτάμια και Αιγυπτιακά εκθέματα που προσωπικά με άφησαν κάπως αδιάφορο, αφού δεν κατάλαβα την σχέση της αρχαίας φαραωνικής Αιγύπτου με το μουσείο, την Τουρκία γενικά αλλά και το οθωμανικό παρελθόν της. Από αυτό συμπεραίνω πως μάλλον επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έλαβε πράξη η τακτική συλλογής αρχαιολογικών θυσαυρών απ'όλα τα εδάφη που κατείχε. Φυσικά η τακτική αυτή συνεχίστηκε και επεκτάθηκε και μετ'έπειτα, κυρίως με τους αρχιλήσταρχους Άγγλους και Γάλλους, που κατέκλεψαν τόσες χώρες για να προμηθεύσουν τα δικά τους μουσεία με εκθέματα.

Στήλη που βρίσκεται στον αυλόγυρο του μουσείου
Βυζαντινό λεβητοειδές κιονόκρανο
Μέσα από διάφορες περιόδους όπως η Βαβυλωνιακή ή η εποχή του σιδήρου, παρουσιάζονται πολλά ενδιαφέροντα ευρύματα αρκετών λαών, όπως για παράδειγμα οι Χετταίοι. Γενικά παρουσιάζεται όλο το ευρύ φάσμα των λαών και πολιτισμών που παρουσιάστηκαν εδώ ανά τους αιώνες.....
Όλα τα έθνη και οι πολιτισμοί, εκτός από έναν....
Έκθεμα από την περιοχή της Μεσοποταμίας
Όμορφη διακόσμηση από τον πολιτισμό των Χετταίων
Εικόνα από τους διαδρόμους του μουσείου
Ορθοστάτες κυρίως από την βόρεια Μεσοποταμία
Βαβυλωνιακό έκθεμα
Το μόνο πρόβλημα που συνάντησα κατά την διάρκεια της επίσκεψής μου στο μουσείο, ήμουν μάλλον εγώ ο ίδιος και η εθνική μου ταυτότητα, καθώς το μουσείο απευθύνεται σε όλους τους επισκέπτες του κόσμου εκτός των Ελλήνων. Όσο ταξίδευα νοερά μέσα από τις εποχές και τους τόπους που παρουσίαζαν τα εκθέματα, τόσο αυξάνονταν η απορία και η αγανάκτισή μου.
Εκθέματα από περιοχές όπως η Λιβύη...
...το Λίβανο...
...την Αίγυπτο και γενικά από τα βόρεια παράλια της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Μέρη που στην εποχή μας φαντάζουν τόσο ξένα και μακρυά από εμάς.
Πρόσοψη σαρκοφάγου με Κένταυρους και Σφίγγες...
...που πάντα φέρουν αρχαιοελληνικά σύμβολα, όπως η σβάστικα, που αισχρά καπηλεύτηκε από τον Αδόλφο Χίτλερ και όχι μόνον
Παρατηρώντας τα εκθέματα από διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές και ηπείρους, επαληθεύτηκα για την Οικουμενικότητα και την επιρροή του Ελληνικού πολιτισμού σε σχεδόν ολάκερο τον γνωστό, ως τότε, κόσμο. 
Πόσο χαμηλά τοποθετήσαμε στις μέρες μας τον πήχη του πολιτισμού που κληρονομήσαμε; 
Γιατί αντικαταστήσαμε όλο αυτό το μεγαλείο με χαζά, καταναλωτικά αγαθά και φτάσαμε στο σημείο να ταυτίσουμε την έννοια του πολιτισμού με το εισόδημα, την εξωτερική εμφάνιση, την επίσκεψη σε κοινωνικές εκδηλώσεις, σε αθλητικές διοργανώσεις και συναυλίες; Οι έννοιες και οι λέξεις έχασαν εντελώς την ετυμολογία και την σημασία τους.
Στην εποχή μας, καταλήξαμε η επιρροή και η προβολή μας στο διεθνές γίγνεσθαι, να γίνεται μέσα από αρνητικές και συκοφαντικές ειδήσεις, στερεότυπα του είδους: ήλιος, θάλασσα, τζατζίκι, μερικές αθλητικές διακρίσεις και διοργανώσεις τύπου Eurovision. Πόσο ακόμα πρέπει να παραμείνουμε στον πυθμένα ώσπου να συνειδητοποιήσουμε την ανάγκη αλλάγης τρόπου ζωής και την στροφή σε μια διαφορετική πολιτισμική στάση ζωής που θα έχει εξαλειφθεί ο εγωκεντρισμός μας;
Καθώς συλλογιζόμουν όλα αυτά μα και άλλα πολλά, η σκέψη μου διακόπηκε από την απορία μου για την τακτική των υπευθύνων του μουσείου. Είχα εισέλθει στην αίθουσα της Νεκρόπολης της Σιδώνος, όπου φιλοξενεί μερικές πολύ καλοδιατηρημένες σαρκοφάγους αλλά και την σαρκοφάγο του Μεγάλου Αλεξάνδρου! Καλά ακούσατε φίλοι μου, ο τάφος του Μ. Αλεξάνδρου βρέθηκε μα μάλλον κρατείται ως καλό μυστικό από τους υπευθύνους του μουσείου! 
Φυσικά κάτι τέτοιο δεν ισχύει και η σαρκοφάγος ανήκει στον βασιλιά Αβδαλώνυμο. Έχει πάρει αυτή την ονομασία διότι στην διακόσμησή της αναπαριστά στιγμιότυπα μαχών από την Ισσό και τα Γαυγάμηλα και σε αυτά φαίνεται να απεικονίζεται ο Μέγας Αλέξανδρος.
Μια σαρκοφάγος από την περιοχή του σημερινού Λιβάνου, που ουσιαστικά έχει την μορφή ενός ελληνικού ναού
Η σαρκοφάγος του Μεγάλου Αλέξανδρου...το διάβασα και η τρίχα μου σηκώθηκε κάγκελο!
Η ένστασή μου επίκειται στο οτι η διευκρίνηση δεν αναγράφεται πουθενά γύρω από την σαρκοφάγο, παρά μόνον σε μια γωνιά της αιθούσης υπάρχει γραμμένη η παρατήρηση που ήδη ανέφερα παραπάνω. Επιπλέον στο φυλλάδιο που μοιράζεται στην είσοδο του μουσείου υπάρχει η φιγούρα ενός ανδρός που ενώ δεν αναφέρεται το όνομά του, παρ'όλα αυτά γεννιούνται συνειρμοί γύρω από τον Μέγα Αλέξανδρο. Όσο για τους ξεναγούς, ακολουθούν και αυτοί την ίδια οδηγία και μόνον αν τύχουν σε ενημερωμένο κοινό, κατατοπίζουν τον επισκέπτη. Η τακτική αυτή, με απλά λόγια, προσδοκά να αφήσει την εντύπωση ότι το μουσείο της Πόλης είναι τόσο σπουδαίο που εκθέτει ακόμα και τον τάφο του Μακεδόνα βασιλέα. Πόσοι τουρίστες από τα πέρατα του κόσμου νομίζετε οτι κατέχουν τις εγκυκλοπαιδικές γνώσεις και την αντίληψη να καταλάβουν την διαφορά; Σίγουρα ελάχιστοι. Είμαι σίγουρος οτι ακόμα και αν απευθυνθούμε σε ελληνικό κοινό, υποδεικνύοντάς τους την σαρκοφάγο, πολλοί είναι αυτοί που δεν θα αντιληφθούν την διαφορά. Ας μην αναφερθούμε λοιπόν σε Αμερικάνους, Κινέζους, Άραβες και όλα τα άλλα έθνη που κατακλύζουν το αρχαιολογικό μουσείο της Πόλης.
Η σαρκοφάγος του Μέγαλου Αλέξανδρου, δίχως πουθενά να γίνεται διευκρίνηση για το λόγο ονομασίας της σαρκοφάγου
Το φυλλάδιο που μοιράζεται στην είσοδο του μουσείου. Ποιος συνειρμός γεννιέται στο μυαλό σας;
Μία ακόμα εκνευριστική τακτική που ακολουθείται στο μουσείο έχει να κάνει με την προέλευση και ταξινόμηση των εκθεμάτων. Για όλα τα εκθέματα φανερώνεται η χώρα προέλευσης του υλικού ή του ιδίου του εκθέματος. Για όλα, εκτός από αυτά του ελλαδικού χώρου. Η λέξη Ελλάδα και ελληνικός είναι απαγορευμένες λέξεις σε αυτό το μουσείο και δεν θα τις βρείτε πουθενά γραμμένες. 
Αντ'αυτού υπάρχει μόνον η αναφορά στην τοποθεσία. Για παράδειγμα γίνεται λόγος για εκθέματα που βρέθηκαν στην Λήμνο ή στην Κώ αλλά δεν προσδιορίζεται στους επισκέπτες το που βρίσκονται αυτά τα μέρη. Επίσης στα ευρήματα από αλλού, αναφέρονται οι χώρες, π.χ. Λιβύη και ότι το μάρμαρο είναι από την Πάρο ή την Πεντέλη μα και πάλι δεν διευκρινίζεται που βρίσκονται αυτές οι τοποθεσίες. Απορίας άξιο για 'μένα ποιοι ήταν αυτοί οι κύριοι σε εκείνα τα μακρινά μέρη που χρησιμοποιούσαν πεντελικό και παριανό μάρμαρο. Λέτε να ήταν ντόπιοι ιθαγενείς;
Ρωμαικό έργο τέχνης από τα παράλια της Αφρικής, σύμφωνα με την επεξήγηση του μουσείου. Η Ρωμαική τεχνοτροπία σε όλο της το μεγαλείο.
Για κάποιον που θέλει να σχηματίσει μια σφαιρίκη άποψη των σπουδαίων εθνών της αρχαιότητας, αρκεί ένας περίπατος στο αρχαιολογικό μουσείο της Πόλης. Εκεί θα συναντήσει όλους τους σπουδαίους πολιτισμούς που έτυχε να περάσουν από εδώ, όπως τους Μακεδόνες, τους Ρωμαίους και τους Βυζαντινούς. Όχι φίλοι μου, Έλληνες δεν υπάρχουν. Δεν βρέθηκαν ποτέ Έλληνες σε τούτα εδώ τα εδάφη.
Αυτό αναφώνησα και εγώ, περιπλανόμενος στους διαδρόμους του μουσείου και διαβάζοντας τις επιγραφές της Ρωμαικής περιόδου
Οι Μακεδόνες δημιούργησαν τα πάντα, μέχρι και ο Ιησούς Χριστός κατάγεται από εκεί, σύμφωνα πάντα με τους αντικειμενικούς και αξιόλογους γείτονές μας, Σκοπιανούς. Σιγά μην έμενε απ'έξω η Τουρκία και τα εδάφη της.
Έπειτα, ο Ρωμαικός πολιτισμός υπήρξε κάτι το συγκλονιστικό και το τεράστιο, αφού ως γνωστόν οι Ρωμαίοι ήταν και πολυάριθμοι αλλά και με δική τους αυτόνομη τεχνογνωσία, πολιτισμό, τέχνη, θρησκεία, στρατιώτες, πληθυσμό και επομένως ήταν εύκολο να ξεχυθούν στα εδάφη που εξάλλου δεν υπήρχε και κάτι αξιόλογο εκεί.
Όσο για τους Βυζαντινούς...εεε εντάξει...ήταν ένας πολιτισμός και αποτελούνταν κατά πλειοψηφία από ένα έθνος που σχεδόν μισούσε τους Έλληνες (σύμφωνα πάντα με απόψεις κορυφαίων επιστημόνων της Ελλάδας μας) και που δημιουργήθηκε από το πουθενά και γι'αυτό τον λόγο, έτσι ξαφνικά, ένα ξημέρωμα, χάθηκε.
Όλα είναι λιτά και εύκολα για κατανόηση, αρκεί να παρακολουθήσει κανείς την πορεία της Ιστορίας απ'τα εκθέματα και τις περιγραφές του αρχαιολογικού μουσείου της Πόλης.
Εικόνα που μου θύμισε κάτι από το μουσείο της Ακρόπολης
Κίονας από την Μικρά Ασία, άρα λογικά από τους αρχαίους Τούρκους
Επικηδεια στήλη με αφιερώματα
Μαζί σε αυτή την επίσκεψη ήταν και ο φίλος Σταύρος από το History of Turkey. Κάποια στιγμή γύρισε προς το μέρος μου και εύστοχα μου είπε: "Ρε σύ, τι είναι τούτοι; Αυτοί σε λίγο θα διεκδικήσουν και τα "Ελγίνεια" από το Λονδίνο!".  
Μωσαικό Ρωμαικής (άρα λογικά κατασκευασμένο από Λατίνους) περιόδου από την Κω που απεικονίζει πολεμιστές με ηρωικά ονόματα όπως ο Υδεύς, ο Λευκάσπις, ο Πακτωλός και ο Νυμφαίος. Τώρα για όποιον τουρίστα αναρωτηθεί τι είναι η Κώς, υπάρχει και η διευκρίνηση: Istanköy!
Το περίφημο Φριγυκό αλφάβητο!!! Από ευγένια μάλλον απέφυγαν να γράψουν ότι το δανειστήκαμε κι εμείς , ώστε μετά από μερικές μετατροπές να το χρησιμοποιήσουμε ως Ελληνικό!
Ακολουθώντας την πορεία του χρόνου, έφτασα στα βυζαντινά χρόνια και πρέπει να παρεδεχτώ ότι περίμενα κάπως μεγαλύτερη και πλουσιότερη την πτέρυγα που αφορά την λεγόμενη Βυζαντινή περίοδο. Εκτός της φθοράς του χρόνου και της αδιαφορίας για την αρχαιολογία στους πρώτους αιώνες μετά την Άλωση, που είχε σαν αποτέλεσμα να χαθούν πολλοί θυσαυροί, υπήρξε και το γεγονός την εσκεμμένης καταστροφής κειμηλείων, όχι μόνο από την τουρκική και οθωμανική πλευρά αλλά ας μην παραβλέπουμε και την λεηλασία των ομόθρησκων Λατίνων κατά την πρώτη Άλωση (διάβασε σχετικά εδώ). Όλα αυτά συνέβαλαν δυστυχώς στο να πάρω μια μικρότερη γεύση Βυζαντίου από αυτή που προσδοκούσα. 
Ένα από τα κεφάλια από τον κίονα των Όφεων (διάβασε την ανάρτηση εδώ), μεγάλη συγκίνηση να βλέπω την κεφαλή με την τόσο σπουδαία ιστορία. Παρεπιπτόντως η στήλη καταστράφηκε από έναν μεθυσμένο Πολωνό που σκαρφάλωσε στην στήλη
Η καμπάνα που κάποτε βρίσκονταν στην κορυφή του πύργου του Γαλατά (διάβασε και εδώ)
Σε περίοπτη θέση βρίσκεται ένα κομμάτι της αλυσίδας που είχε κλείσει τον Κεράτιο κόλπο, καθιστώντας αδύνατη την είσοδο του Οθωμανικού στόλου στο στρατηγικό στενό. Ένα συνταρακτικό κειμήλιο από τις τελευταίες στιγμές της Βασιλεύουσας. 
Κομμάτι από την αλυσίδα που έκλεισε τον Κεράτιο κόλπο κατά την διάρκεια της πολιορκίας
Φωτογραφία από τα παλιά, με την αλυσίδα παρατημένη κάπου κοντά στην Αγία Ειρήνη
Στο αρχαιολογικό μουσείο παρατήρησα διακοσμήσεις και τεχνικές που διαφέρουν από τα ευρέως γνωρίσματα.
Κίονας με σπάνια ιδιομορφία. Τον φαντάστηκα χρωματιστό και στολισμένο με πολύτιμα πετράδια και θαμπώθηκα
Κιονόκρανο με όμορφες λεπτομέριες, κομψές διακοσμήσεις και επιγραφές
Η φτερωτή Θεά Νίκη από την πύλη του Μπάλατ. Η αρχαιοελληνική θρησκεία παρούσα στο ελληνικό-χριστιανικό Βυζάντιο!
Παρατηρώντας τα εκθέματα ή τα απομεινάρια, πιστεύω πως εδώ ταιριάζει καλύτερα η φράση που λέει: "Στερνή μου γνώση να σ'είχα πρώτα". Στις μέρες μας οι Τούρκοι έχουν επιδοθεί σε τεράστιες προσπάθειες αναστήλωσης βυζαντινών κειμηλίων και μνημείων, αντιστρέφοντας την πρακτική που ακολουθούσαν για αιώνες. Μπορεί να γίνεται για καθαρά τουριστικούς και οικονομικούς λόγους μα σίγουρα το προτιμώ από την απόλυτη φθορά και εγκατάλειψη. 
Ψηφιδωτό από την Μονή του Χριστού Ακατάληπτου ή αλλιώς της Παναγιάς Κυριώτισσας (δες και εδώ), που αναπαριστά την Υπαπαντή του Ιησού Χριστού
Λίγο πριν τελειώσω την περιήγησή μου στην πτέρυγα που αφορά την Βυζαντινή περίοδο, η ματιά μου έπεσε σε μια μαρμάρινη πλάκα που έφερε τον Σταυρό στην μέση και τα 4Β που παραπέμπουν στο: βασιλεύς βασιλέων, βασιλεύων βασιλευόντων. Στις μέρες μας έχει επικρατήσει η άποψη να θεωρούμε ως επίσημο έμβλημα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας την κίτρινη σημαία με τον δικέφαλο αετό. Αυτό δεν είναι απολύτως σωστό και φυσικά υπήρξαν πάμπολα εμβλήματα και παραλλαγές που συνόδευσαν την Αυτοκρατορία ανα τις χιλιετίες. Είναι λοιπόν λάθος να την ταυτίσουμε με μόνο μία σημαία. Επειδή όμως είναι χαρακτηριστικό του λαού μας να είμαστε απόλυτοι, αν θέλουμε οπωσδήποτε να προσδιορίσουμε ένα έμβλημα που να πλησιάζει περισσότερο από καθε άλλο την επίσημη σημαία του κράτους, τότε εκτός από τον δικέφαλο αετό, περίοπτη θέση έχει το έμβλημα με τα 4Β, τα πυρέκβολα.
Η σημαία που εδραιώθηκε στην εποχή των Παλαιολόγων
Μπορεί σε ορισμένα σημεία κατά την διάρκεια της επίσκεψής μου στο αρχαιολογικό μουσείο της Πόλης να εκνευρίστηκα λίγο με την απουσία της ελληνικής αναφοράς ακόμα κι αν παντού ήταν έκδηλη η επιρροή και η παρουσία του πολιτισμού μας. Πρέπει όμως να παραδεχτώ ότι για την ελλειπή επεξήγηση δεν φταίει ούτε το επιστημονικό προσωπικό, ούτε η διεύθυνση του μουσείου. Οι οδηγίες και "η γραμμή" έρχεται από ψηλότερα και δεν είναι κάν τωρινή, παρά σταθερά διαχρονική. 
Περπατώντας στο προαύλιο χώρο του μουσείου και ταξινομώντας τις απόψεις μου, σκέφτηκα πως μάλλον δεν θα πρέπει να κατηγορίσω ούτε την εκάστοτε τουρκική κυβέρνηση. Ίσως αν βρισκόμασταν στην θέση τους και στα εδάφη μας είχαν προυπάρξει άλλοι, ενδοξότεροι από εμάς, πιθανόν να προσπαθούσαμε κι εμείς με μια παρόμοια τακτική να κουκουλώσουμε όλα αυτά που θα έβλαπταν την συνοχή και τα εθνικά μας συμφέροντα.
Τελικά αν θα έπρεπε να βρώ κάποιον υπεύθυνο και ηθικό αυτουργό για τις παραλείψεις του σπουδαίου μα συνάμα, κατά κάποιον τρόπο, ανιστόριτου μουσείου, αυτοί θα ήταν οι Γιωργάκηδες, Κωστάκηδες, Αντωνάκηδες και όλοι όσοι με την στάση τους αφήνουν τέτοια απαράδεκτα "κενά" στις σχέσεις των δύο κρατών.
Η ελληνοτουρκική προσέγγιση και φιλία δεν γίνεται να επέλθει ούτε μέσα από αναπροσαρμοσμένους "συνωστισμούς", ούτε μέσα από ζειμπέκικα και από κουμπαριές, ούτε από εισβολή αμεταγλώτιστων τουρκικών σειρών στα σπίτια μας, ούτε με επιχειρηματίες, ξεπουλήματα και success story. 
Άλλοι είναι οι τρόποι, οι μέθοδοι και οι άνθρωποι που μπορούν να φέρουν εις πέρας αυτήν την διαδικασία και όσο εμείς οι ίδιοι θα παραμένουμε δίχως Παιδεία, προσωπικότητα, λάθος στάση ζωής και άρνηση να αλλάξουμε τους εαυτούς μας, δεν μπορούμε να έχουμε την απαίτηση να αλλάξει ο διπλανός μας. Τελικά μέσα από μια επίσκεψη σε ένα ανιστόρητο μουσείο, μπορεί να πάρει κανείς ποικίλα συμπεράσματα, ακόμα και για τον ίδιο του τον εαυτό.

18 σχόλια:

  1. Πολύ την χάρηκα την σημερινή σου ανάρτηση Θοδωρή και η αφήγησή σου απολαυστική.
    Σκόπιμα δεν έχω πάει στο μουσείο αυτό έχοντας ακούσει για τον τρόπο που παρουσιάζονται τα εκθέματα που αφορούν την Ελλάδα. Γενικότερα και στο μουσείο του Τοπ Καπί οι Τούρκοι έχουν μια τάση να φαντάζονται ότι έχουν στην κατοχή τους τα πιο «βαρυσήμαντα» εκθέματα του τύπου η ράβδος του Μωυσή και άλλα πολλά που μόνο γέλιο σου προκαλούν, αλλά στο αρχαιολογικό μουσείο δεν τολμώ ακόμη τουλάχιστον να πάω γιατί με στεναχωρεί αφάνταστα να μην γίνεται αναφορά πουθενά για την Ελλάδα.
    Έχεις απόλυτα δίκιο όταν αναφέρεις ότι το πρόβλημα δεν είναι τι κάνει το πολιτικό κατεστημένο στην Τουρκία παραμερίζοντας την επιστημονική κοινότητα της χώρας αλλά τι κάνει το επίσημο ελληνικό κράτος. Αυτό είναι μια μεγάλη και πονεμένη ιστορία Θοδωρή, για την οποία ιστορία όλοι μας φέρουμε το μερίδιο της ευθύνης μας άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο. Αν υπήρχε ελληνικό κράτος ο ελληνισμός της Πόλης δεν θα ζούσε αυτό τον ξεριζωμό που έζησε τις τελευταίες πρόσφατα δεκαετίες, μην πάμε πιο μακριά. Υπάρχουν πολιτικά όντα στην χώρα μας που αν τους πεις για λέξεις όπως απελάσεις, διωγμοί, κεφαλικούς φόρους, Σεπτεμβριανά, δεν ξέρουν τίποτε. Γιατί σε όλους αυτούς δεν υπάρχει παιδεία. Και δεν εννοώ τίτλους σπουδών αλλά στην παιδεία που κάνει τον άνθρωπο ακέραια προσωπικότητα που δεν άγεται και φέρεται σαν πλοίο ακυβέρνητο στην φουρτουνιασμένη θάλασσα.
    Σε μια ταινία του ο Αγγελόπουλος αναφέρει ότι η Ελλάδα πεθαίνει,,,,, κάναμε τον κύκλο μας σαν λαός, αλλά αυτή η αναμονή κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο. Ας ελπίσουμε μόνο από το θάνατο αυτό να γεννηθεί κάτι καινούργιο πιο ωραίο και πιο σταθερό, που να πατάει γερά στα διδάγματα και την κληρονομιά του παρελθόντος , τις παραδόσεις που κληρονομήσαμε από τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας και να πορευτούμε στο μέλλον με σιγουριά.
    Σου ζητώ συγνώμη για το μακροσκελή σχόλιο μου να είσαι καλά και να περνάς καλά στην όμορφη Πόλη. Και αν σου δοθεί η ευκαιρία αυτή την Κυριακή μπορείς να πας στην Αγιά Κυριακή στο Κοντοσκάλι Kum Kapi, θα την βρείς ανοιχτή αυτή την φορά μιας και εορτάζει ο ναός. Ήμουν εκεί το Πάσχα που μας πέρασε και ήταν πολύ συγκινητικά.
    Κυριάκος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Κυριάκο και να είσαι καλά για το σχόλιο.
      Έτσι είναι τα πράγματα όπως και εσύ τα επισημάνεις. Δυστυχώς έχουμε την τάση να μην κάνουμε σχεδόν ποτέ την αυτοκριτική μας αλλά πρωτίστως να φταίει κάποιος άλλος.
      Γράφοντας αυτή την ανάρτηση ξέρω ότι θα ακουστούν και μερικά σχόλια που θα κατηγορίσουν την τουρκική τακτική. Γι'αυτό εξάλλου έκανα την αναφορά στον ηθικό αυτούργό του ζητήματος, τους δικούς μας εκπροσώπους δηλαδή, καθώς επίσης πριν κοιτάξουμε το επίπεδο Παιδείας και αντίληψης του διπλανού, ας φροντίσουμε πρώτα για το επίπεδο το δικό μας. Αν γίνει πρώτα αυτό, τα υπόλοιπα θα είναι παιχνιδάκι.
      Σε ευχαριστώ πολύ που εστίασες σε αυτή την παρατήρησή μου και θα χαρώ να διαβάζω συχνότερα σχόλια σου.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  2. Χρήστος Ι.Δρούγκας - Ναύπλιον04 Ιουλίου, 2013 10:52

    Θοδωρή μου, θαυμάσιο το "οδοιπορικό" σου ανάμεσα σέ διαφόρους περιόδους
    της ιστορίας και του πολιτισμού μέσα σε μερικές εκατοντάδες τ.μ. γής !!
    Πράγματι είναι εκνευριστική η έλλειψη ενημέρωσης γιά την ακριβή προέλευση
    και τόυ τί είδους πολιτισμού είναι παράγωγα τα εκτιθέμενα αντικείμενα. Πήγα
    μία φορά και - παρά τα 35 ταξίδια μου στην Πόλη - δέν ξαναπήγα. Ενα αξιόλογο
    αντικείμενο που εκτίθεται είναι ο άμβων του Ναού της του Θεού Σοφίας Θεσ/νίκης.
    Είναι λαξευμένος σε μονοκόματο μάρμαρο και έχει μεγάλο βάρος. Παρ' όλα ταύτα
    το μετέφεραν οι αθεόφοβοι....
    Γιά το Βυζάντιο έχω μία διαφωνία, όταν γράφεις ότι ήταν εναντίον των
    Ελλήνων. Αυτό ισχύει γιά τούς πρώτους αιώνες της αυτοκρατορίας. Όχι εναντίον
    των Ελλήνων το γένος, αλλά κατα τών ειδολολατρών, που, ως γνωστόν, διεκρίνοντο
    με το όνομα " Έλληνες " ή " Εθνικοί ". Τώρα, όσοι από τούς ιστορικούς δέν
    συμπαθούν την χριστιανική θρησκεία "πετάνε" ένα "εδιώκοντο οι Έλληνες" και
    άντε ό μή ασχολούμενος , ιδιαίτερα, με ιστορικά θέματα να καταλάβει. Είναι
    κάτι σάν τίς επιγραφές των εκθεμάτων που γράφουν: "από ΚΩ". Πόσοι από τούς
    τουρίστες καταλαβαίνουν ;
    ΜΠΡΑΒΟ και ΠΑΛΙ ΜΠΡΑΒΟ για τό "οδοιπορικό" σου που μου έφερε ξανά μπροστά
    μου εικόνες από το αξιόλογο [κατά τα άλλα] Μουσείο της Κων/πολης.
    Χαιρετισμούς από το Ναύπλιο
    Χ ρ ή σ τ ο ς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρήστο μου γειά σου και ευχαριστώ για το σχόλιο.
      Συμφωνώ μαζί σου και θεωρώ πως ούτε και εγώ θα βρεθώ ξανά στο μουσείο αν και πήρα τα συμπεράσματα και τις εμπειρίες που έπρεπε να πάρω.
      Αυτό που έγραψα για το μίσος του έθνους των Βυζαντινών κατά τον Ελλήνων, το έγραψα φυσικά ειρωνικά και με διάθεση σάτιρας για τους δικούς μας ιστορικούς, διανοούμενους και ιστορικούς που διαδίδουν (συνήθως με σκοπιμότητες) τις αντιλήψεις αυτές. Ίσως αλλάξω το κείμενο για να μην δίνεται λάθος εντύπωση. Η ανάρτηση μου πάντως είναι γεμάτη από δόση ειρωνίας για τις αντιλήψεις και τον τρόπο που εκθέτονται οι αρχαιολογικοί θυσαυροί του μουσείου.
      Να είσαι καλά και πολλούς χαιρετισμούς από 'μένα.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  3. Πρώτη φορά σε βλέπω τόσο αγανακτισμένο Θοδωρή. Όμως η αλήθεια λάμπει από μόνη της. Δεν χρειάζεται επεξηγήσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χρήστος Ι.Δρούγκας - Ναύπλιον04 Ιουλίου, 2013 16:31

    Θοδωρή μου, κάτι κατάλαβα ότι κάποια σημεία είχαν άρωμα ειρωνείας.
    Είναι αμυδρές και, πράγματι, παραπλανούν. Πάντως το Βυζάντιο έπεσε από
    μία δέσμη αιτιών και πρό πάντων από τό "γονάτισμα" που επέφεραν σ' αυτό
    οι Σταυροφορίες και μάλιστα η Δ'[1204]. 'Ομως πρέπει νά θαυμάσουμε το
    γεγονός ότι έχει ένα παγκόσμιο ρεκόρ. Επέζησε, ως Αυτοκρατορία, πλέον
    των 1.100 χρόνων μέ άριστη νομοθεσία, στρατό, εμπόριο, ναυτικό, γράμματα, τέχνες, περικαλλείς ναούς και κτίρια κλπ κλπ. Ποιό άλλο κράτος έχει να
    επιδείξει κάτι τέτοιο ; Ήλθε ή κόπωση, κτυπήθηκε καί λύγισε......
    Αυτά τά λίγα, γιά να μη λησμονούμε.
    Ευχαριστώ για την ευκαιρία να τα λέμε με την συνοδεία αυτής της
    γλυκύτατης μελωδίας από τό κανονάκι.Άλλη οικειοποίηση των γειτόνων μας,
    που πήρανε το βυζαντινό όργανο Κανών ή Κανόνιον και- στην κυριολεξία -
    το κάνανε δικό τους, λόγω απαξίωσης από μέρους τών δικών μας. Για του
    λόγου το αληθές : έφθασε έλληνας παίκτης του νά το παρουσιάζει σε συναυλία
    στήν Αθήνα ως τούρκικο όργανο. Διαμαρτυρήθηκα στό τέλος, αλλά τι να το
    κάνεις ; την ζημιά την είχε κάνει ο τουρκολιγούρης.Αχ, αυτή η αδιαφορία μας.
    Τα ίδια μέ αυτά που σχολιάζεις για τήν περί το μουσείο ελληνική αδιαφορία ]
    Χ ρ ή σ τ ο ς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συμφωνώ με τα όσα λέτε μέχρις ενός σημείου. Πήγα τελευταία φορά στο μουσείο της Πόλης το καλοκαίρι του 2011. Η εντύπωσή μου είναι πως αν κανείς δει υπομονητικά τις επιγραφές των εκθεμάτων μπορεί να βρει πολλές αναφορές στην Ελλάδα και στους Έλληνες κι αυτό ήταν που μου είχε κάνει αίσθηση τότε. Αυτό ισχύει για τις πτέρυγες όπου έχει γίνει ανακαίνιση κι οπωσδήποτε υπάρχει ένα καινούργιο πνεύμα σ'αυτόυς που έγραψαν τις νέες επεξηγηματικές επιγραφές. Σε πολλές αίθουσες βέβαια υπάρχουν επιγραφές οι οποίες είναι εμφανώς παλιές όπου οι αναφορές στους Έλληνες αποφεύγονται σε βαθμό γελοίο. Αντί για την λέξη Έλληνες βρίσκουμε Ίωνες, Αχαιοί, Μακεδόνες, Ρωμαίοι κτλ. Κάποιες φορές συναντάει κανείς εντελώς φαιδρά πράγματα. Δεν θυμάμαι σε ποια αίθουσα είχε ένα ανάγλυφο με παράσταση Αμαζονομαχίας, όπου οι Αμαζόνες μάχονταν τους Έλληνες. Η επεξηγηματική επιγραφή είχε την εξής φαιδρή ερμηνεία των μυθικών γεγονότων: οι Αμαζόνες ήταν ένας γυναικείος ιθαγενής λαός της Ανατολίας και οι Έλληνες μάχονταν εναντίον τους, άρα αυτό σημαίνει πως οι Έλληνες ήταν οι εισβολείς και δεν είχαν σχέση με την Ανατολία!!! Αν θες κάνε καμμιά βόλτα ξανά στο μουσείο και ψάξ'το, βγάζει αρκετό γέλιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μία πολύ καλή ξενάγηση σε ένα από τα σπουδαιότερα αρχαιολογικά μουσεία του κόσμου, που ο τίτλος σου-ανιστόριτο μουσείο- πιστεύω ότι το αδικεί, αν και καταλαβαίνω απόλυτα τα αισθήματα που σε προκάλεσε η προκλητικότητα των αρμοδίων ,όπως κάνουν παρόμοια και οι ξεναγοί στην Τουρκία. Πιστεύω ότι αυτό άρχισε να εξαφανίζεται τα τελευταία χρόνια κυρίως μεταξύ των διανοούμενων και των τάχιστα αυξανόμενων μορφωμένων πολιτών των εδαφών που φιλοξένησαν τον ήλιο που φώτησε τους πολιτισμούς της υφηλίου. Τώρα που οι γείτονες παρουσιάζουν βελτίωση σε πάμπολλους τομείς, εμείς;;;; Σερνόμαστε στα γόνατα από τους δανειστές μας αφού έχουμε χάσει κάθε ίχνος αξιοπρέπεις. Συνφωνώ μαζύ σου για τα σχόλεια που συνοδεύουν την ξενάγηση σου σχετικά με τις δύο γείτονες χώρες και δεν θέλω να σκεφτώ ότι μπορεί να προδόσουν οι πολίτες της χώρας μας την τεράστια ιστορία και την προσφορά της Ελλάδας σε όλο τον κόσμο και να μην ξυπνήσουν απο το λήθαργο.
    Φίλε μου καλέ είμαι περήφανος για εσένα, γιατί σε κάθε νέα ανάρτηση σου είσαι κατά παρασάγγας καλύτερος από την προηγούμενη η οποία διανθίζεται με τις σταράτες απόψης σου, τις συσχετήσεις των δύο χωρών σε διάφορους τομείς και κυρίως με τα συναισθήματά σου.
    Φιλικώτατα
    Γιώργος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ καλέ μου Γιώργο για τα λόγια σου, που πάντα έχουν κάτι να μας παρουσιάσουν και να μας διδάξουν. Εύχομαι όλα να αλλάξουν προς το καλύτερο για την Ελλάδα μας. Ξέρεις οτι είμαι πάντα θετικός και ποτε δεν πάυω να ελπίζω. Εξάλλου η καταστροφή κρύβει πάντα μέσα της την χαρά της δημιουργίας.
      Να είσαι καλά και θα μιλήσουμε σύντομα και πάλι.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  7. Θοδωρή,

    Με τὴν παρούσα ἀνάρτηση θίγεις ἕνα μεῖζον ζήτημα. Τὴν καθυπόταξη τῶν ἐπιστημῶν τῆς Ἱστορίας κι Ἀρχαιολογίας στὸν..."ἐθνικὸ σκοπό". Τί θέλω νὰ πῶ μὲ αὐτό. Ὅλα τὰ ἔθνη στὴ χρονοβόρα καὶ ἐπίπονη διαδικασία τῆς ἀφύπνισής τους καὶ τῆς οἰκοδόμησής τῶν ἐθνικῶν κρατῶν ὑπερτόνισαν/ἀποσιώπησαν ἱστορικὰ γεγονότα ἤ ἔπλασαν μύθους ποὺ προήγαγαν τὸ ἔνδοξο παρελθὸν τους, τὴν "αἰώνια" ἐνότητα καὶ συνέχεια κ.ἄ. Αὐτὸ φαίνεται μὲ ἐνάργεια στὸ ἐν λόγω μουσεῖο ἤ στὸ ψευδεπίγραφο κρατίδιο τῆς..."Μακεδονίας". Ἄς μὴν ξεχνᾶμε καὶ τὸ ἀμίμητο ποὺ ἰσχυρίζονταν κάποιοι Τοῦρκοι "ἱστορικοί", ὅτι ὁ Ὅμηρος ἦταν Τοῦρκος ἐκ τοῦ Ὀμὲρ (κλαυσίγελος!). Παρόμοια περιστατικὰ μποροῦμε, βέβαια, νὰ ἐντοπίσουμε καὶ στὴν Ἑλλάδα. Ὁ χῶρος ὅμως δὲν εἶναι ὁ κατάλληλος γιὰ νὰ ἐπεκταθῶ.
    Ἐπίσης θέλω ἀπὸ τὴν μεριά μου νὰ κάνω μία παρατήρηση γιὰ τὸ θέμα "Ἕλληνας" στὸ Βυζάντιο. Ὁ Ἕλληνας τυτίστηκε μὲ τὸν εἰδωλολάτρη, ὅπως πολὺ εὔστοχα σχολιάζει ὁ κος Χρῆστος Δρούγκας. ΑΛΛΑ! Ἀπὸ τότε μέχρι καὶ τὸν 18ο αἰώνα περίπου ἡ λέξη "Ἕλλην" δὲν χρησιμοποιήθηκε ποτὲ ὡς ἐθνικὸς προσδιορισμός. Ποτὲ δὲν αὐτοπροσδιορίστηκε ὁ ἑλληνόφωνος χριστιανὸς ὀρθόδοξος τῆς καθ' ἡμᾶς Ἀνατολῆς (κι ὄχι μόνο) ἔτσι. Ἦταν Ρωμαῖος, Ρωμηός, Χριστιανός. Μοναδικὴ ἐξαίρεση ἀποτελεῖ ὁ Γεώργιος Γεμιστὸς - Πλήθων. Ὁ ἴδιος ὁ Γεννάδιος ὁ Σχολάριος, ὁ πρῶτος Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης μετὰ τὴν Ἄλωση, ἔλεγε ὅτι μπορεῖ νὰ μιλῶ τὴν ἑλληνικὴ ἀλλὰ στὸ ΓΕΝΟΣ Χριστιανὸς εἶμαι. Ὅλα αὐτὰ, βέβαια, συναρτῶνται μὲ τὴν δημιουργία καὶ τὴν ἀνάπτυξη τῶν διάφορων ἰδεολογικῶν ρευμάτων στοὺς κόλπους τοῦ ὑπόδουλου Ἐλληνισμοῦ (θρησκευτικὸς ὑπερεθνισμός, κοσμικὸς ὑπερεθνισμός κ.ἄ.). Σιγὰ ἀλλὰ σταθερὰ, μὲ τὸν Νεοελληνικὸ Διαφωτισμό, ὁ ἑλληνόφωνος χριστιανὸς τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας ἀρχίζει νὰ νοιώθει Ἕλληνας καὶ νὰ θεωρεῖ τὸν ἐαυτό του ἀπόγονο τῶν Ἀρχαίων. Ἕνα ἀπὸ τὰ κυριότερα δείγματα αὐτῆς τῆς μεταστροφῆς εἶναι ἡ νέα τάση τῶν ἑλληνοφώνων νὰ βαφτίζουν τὰ παιδιά τους μὲ ἀρχαιοελληνικὰ ὀνόματα, τὴν ὁποία καὶ "κυνήγησε" τὸ Πατριαρχεῖο μὲ πανταχούσα τοῦ Πατριάρχη. Ἐπομένως, ὅταν θὰ μιλᾶμε γιὰ Ἕλληνες τὴν ἐποχὴ ἐκείνη, θὰ πρέπει νὰ ἀφαιροῦμε τὰ σύγχρονα "γυαλιά", νὰ προσπαθοῦμε νἂ μποῦμε στὰ παπούτσια τῆς ἐποχῆς ποὺ ἐξετάζουμε καὶ νὰ ἀφήνουμε κατὰ μέρος ἰδεοληψίες (δεξιὲς κι ἀριστερές). Θὰ πρέπει νὰ μελετοῦμε τὴν Ἱστορία, ὄχι ὑπὸ τὸ πρίσμα τοῦ "ἐθνικοῦ συμφέροντος", ἀλλὰ τοῦ "ἐθνικὰ ὠφέλιμου" ποὺ συμπίπτει μὲ τὴν σολωμικὴ ρήση ὅτι: "Τὸ Ἔθνος πρέπει νὰ μάθει νὰ θεωρεῖ ἐθνικὸ ὅ,τι εἶναι ἀληθινό."

    Νῖκος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Νίκο...Τι πρωινό σχόλιο ήταν αυτό φίλε μου; 05:16! Στον ύπνο σου έβλεπες ΧΑΜΠΕΡΙΑ; Χεχε.
      Και εγώ αυτό έχω να παρατηρήσω. Τις περισσότερες φορές εξετάζουμε τα πράγματα και προσπαθούμε να τα εξηγήσουμε σαν να συνέβαιναν στις μέρες μας. Εδώ καλά-καλά καταστάσεις που πριν 60-70 χρόνια ήταν φυσιολογικά, φαντάζουν αδιανότητα στον καιρό μας...Πόσο μάλλον όταν προσπαθούμε να το κάνουμε για μια περίοδο πολλών εκατοντάδω ετών πίσω.
      Χαίρομαι που ύπάρχουν άνθρωποι με μόρφωση και καλλιέργια εδω και λατρεύω να σας διαβάζω όλους σας.
      Να ξέρετε ότι οι αναγνώστες και οι σχολιαστές είναι η "ψυχή" του κάθε ιστολογίου. Καλή σας συνέχεια λοιπόν.
      Μέχρις τότε...πολλούς χαιρετισμούς από'μένα.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
    2. Αὐπνίες, Θοδωρή! Αὐπνίες!
      Κι ἐμεῖς χαιρόμαστε ποὺ ὑπάρχει τὸ ἱστολόγιό σου κι ἔχουμε τὴν δυνατότητα νὰ σχολιάζουμε κάτω ἀπὸ καταπληκτικὲς ἀναρτήσεις.

      Διαγραφή
  8. Καλησπέρα σου Θοδωρή
    Να σε αποκαλέσω κι εγώ Θοδωρή όπως κι όλοι οι άλλοι όσο κι αν δεν σε ξέρω κι όσο κι αν δεν το συνηθίζω;

    Επίτρεψέ μου λοιπόν Θοδωρή, πρώτον να σε συγχαρώ για την προσεγμένη και προσεκτική παρουσία σου και παρουσίαση των θεμάτων σου και δεύτερον να σε σ΄ευχαριστήσω για τα τόσα όμορφα που μοιράζεσαι μαζί μας.
    Εγώ, ίσως σε αντίθεση με τους προηγούμενους φίλους της σελίδας σου, θα μοιραστώ την αγανάκτησή σου γιατί κι εγώ, άλλοτε ηθελημένα κι άλλοτε άθελα, αγανάκτησα ή αγανακτώ κάθε φορά που λείπει η Ελληνική αναφορά σ΄όλα τα φανερά κι αφανέρωτα ελληνικά κάθε είδους.
    ΄Εχω επισκεφθεί κι εγώ όχι μόνο το Μουσείο της Πόλης μα και πολλά άλλα μουσεία στον τουρκικό χώρο. Κι αυτό που διαπίστωσα είναι ότι παντού το "ελληνικό"... λείπει. Το καταλαβαίνω και δεν το κρίνω... αλλά το κατακρίνω! Κι αυτό γιατί ο "τουρίστας" δεν ξέρει. Το έχω δει το έργο να επαναλαμβάνεται σε άπειρα μουσεία όπου κι αν αυτά βρίσκονται.

    Δεν θα συνεχίσω την παρέμβαση γιατί σκοπός μου δεν είναι να καταλήξω σε σχόλια, για κάποιους, εμπαθή και γι΄ άλλους ετεροχρονισμένα και θα κλείσω το σχόλιο λέγοντάς σου ότι συμφωνώ απόλυτα μαζί σου... προκειμένου ο αδηφάγος χρόνος να τα εξαφανίσει, καλύτερα ας τα τουριστικοποιήσει. Ευτυχώς, γνώστες θα υπάρχουν πάντα. Αλίμονο απ΄τους εξπέρ κι ειδήμονες!

    Εύγε σου! Συνέχισε έτσι

    Καλά σου βράδια
    Ε.-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ καλή μου για το σχόλιο σου.
      Σε τούτη την ανάρτηση, δούλεψα αρκετές μέρες το κείμενο για να είναι όσο πιο προσεγμένο και σαφές γίνεται, δίχως η αγανάκτισή μου να μετατρέπεται σε κατηγορία για τους Τούρκους.
      Συμφωνούμε και πάλι, ότι δεν είναι δουλειά και υπόθεση του κάθε κράτους να υπενθυμίζει τον ελληνικό χαρακτήρα και στοιχεία που κατέχει. Άλλων είναι αυτή η υποχρέωση αλλά...άσε καλύτερα να μην αρχίσω αυτήν την κουβέντα πάλι.
      Σε ευχαριστώ και πάλι που είσαι εδώ μαζί μας και για τούτο το υπέροχο και γεμάτο σημασία σχολιό σου.
      Καλό βράδυ, Θοδωρής

      Διαγραφή
  9. Θοδωρή

    Η ανάρτηση σου είναι πολύ απολαυστική. Οι τρεις τελευταίες παράγραφοι είναι το κερασάκι στην τούρτα

    Σε χαιρετώ, να προσέχεις και συνέχισε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Γιώργο μου και σ'ευχαριστώ τόσο για τα καλά λόγια, όσο και για την συμμετοχή και τα σχόλια.
      Χαίρομαι που είσαι εδώ μαζί μας.
      Τα λέμε σύντομα και πάλι.
      Πολλούς χαιρετισμούς στην θεσσαλονίκη.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  10. Κωνσταντίνος Κόττης07 Φεβρουαρίου, 2014 00:19

    Θεόδωρε είμαι θεολόγος με ειδικότητα την Βυζαντινή Τέχνη και γενικά με ενασχόληση επαγγελματική τον Πολιτισμό και θα επιθυμούσα επικοινωνία μαζί σου. Είμαι πολλές ώρες διαβάζοντας και περιδιαβαίνοντας τα ατελείωτα καλντερίμια σου. Το mail μου είναι konstantinosoa@yahoo.gr με χαρά θα λάμβανα ένα μήνυμά σου στο mail μου. Με εκτίμηση για να μην πω θαυμασμό. Να είσαι καλά ! Κωνσταντίνος

    ΑπάντησηΔιαγραφή